Λιβύη: Μια Χώρα Βερβέρων κι όχι Αράβων και πως παραχαράχτηκε η Ιστορία της από τους Δυτικούς Αποικιοκράτες Οριενταλιστές – Α’
https://greeksoftheorient.wordpress.com/2019/04/12/λιβύη–μια–χώρα–βερβέρων–κι–όχι–αράβων–κ/
========================
Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient
Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Αν κι η Λιβύη είναι δίπλα στην Ελλάδα, ελάχιστοι Έλληνες υποψιάζονται τι εγκλήματα έχουν γίνει και συνεχίζουν να γίνονται εκεί και σε ποιο βαθμό αυτά ζημιώνουν την Ελλάδα.
Υπάρχουν μέρη της Κρήτης που είναι πιο κοντά σε επαρχίες της Λιβύης παρά σε ελληνικές επαρχίες, κι όμως ο μέσος Έλληνας είτε δεν έχει την παραμικρή ιδέα για την Λιβύη, είτε ό,τι ξέρει είναι λάθος.
Πιο κοντά είναι τα Σφακιά στο Τομπρούκ παρά η Αθήνα στην Κωνσταντινούπολη, ακόμη και σε νοητή ευθεία γραμμή (bird’s eye) αλλά ο μέσος Έλληνας συνεχίζει αυτοκαταστροφικά να ασχολείται με την Τουρκία, το σκουπίδι Ερντογάν, την Βόρεια Μακεδονία, τα αργυρώνητα τσογλάνια που την κυβερνούν, την Αλβανία και το άλθιο χασισομανές ρεμάλι Έντι Ράμα παρά με την Λιβύη όπου βρίσκεται το μυστικό κλειδί για την έξοδο της Ελλάδας από την οικονομική κρίση και την εντυπωσιακή ανέλιξή της σε σημαντική δύναμη πάνω σε δυο ηπείρους.
Όταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία μετατράπηκε σε ‘Εγγύς Ανατολή’: χάρτης του Γερμανού γεωγράφου Heinrich Kiepert (19ος αι.) ‘Asia citerior’ (στα λατινικά)
Γιατί αυτά συμβαίνουν είναι απλό. Για να αποτρέψουν κάποιον λαό από την άνοδό του σε ισχύ και για να εμποδίσουν ένα κράτος να μετατραπεί σε σημαντικό αντίπαλο σε μια συγκεκριμένη περιοχή (όπως η Ανατολική Μεσόγειος), οι μεγάλες δυνάμεις (που έχουν συμφέροντα στον χώρο εκείνο)
α. αποπροσανατολίζουν τον λαό αυτό (απασχολώντας τον με διάφορα σκιάχτρα, αυταπάτες, υποσχέσεις, εξαρτήσεις, ψεύτικα όνειρα, ηλίθιες ιδέες, κοκ) και
β. επιβάλλουν πάνω στον λαό αυτό βαθειά άγνοια για μια σειρά από καθοριστικά θέματα, εκτεταμένη αποπληροφόρηση, συστηματική παραπληροφόρηση, και -ακόμη πιο σημαντικά- ένα ψευδέστατο πλαίσιο αντίληψης της Ιστορίας του και της Ιστορίας της ευρύτερης περιοχής στην οποία ο λαός αυτός βρίσκεται.
Στην τακτική τους αυτή οι μεγάλες δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, ΗΠΑ, Καναδάς, Αυστραλία) χρησιμοποιούν εγκαθέτους και τοποτηρητές που εκτελούν διατεταγμένη υπηρεσία. Εννοείται ότι επίσης συσκοτίζουν τον λαό αυτό ακόμη και σχετικά με τους εγκαθέτους και τοποτηρητές τους.
Αφήνουν τον κόσμο να νομίζει ότι όργανα των ξένων δυνάμεων και συμφερόντων είναι μόνον τα στελέχη του πολιτικού κατεστημένου. Αυτό είναι ψευδέστατο. Έλεγχος μιας άλλης χώρας σημαίνει στήσιμο
α) τόσον του κατεστημένου σε όλες του τις εκφάνσεις (πολιτική, στρατιωτική, οικονομική, ακαδημαϊκή, θρησκευτική, μορφωτική, καλλιτεχνική, εκπαιδευτική, δημοσιογραφική, ηλεκτρονική),
β) όσον και της φερόμενης ή αυτο-παρουσιαζόμενης αντιπολίτευσης ή αντικαθεστωτικής πτέρυγας (επίσης σε όλες της τις εκφάνσεις).
Έτσι στήνεται / σκηνοθετείται ένα ολότελα σικέ παιχνίδι, όπου όργανα των ξένων στην αποχαύνωση και στον αποπροσανατολισμό του μέσου κατοίκου της χώρας είναι
α) και οι Τσίπρας, Μητσοτάκης, Κουτσούμπας, κλπ, και οι Βελόπουλος, Μιχαλολιάκος, Καζάκης, κλπ, όπως επίσης
β) και οι Μάζης, Καλεντερίδης, Μυλωνάκης και οι Παπαδημούλης, Κιτσίκης και Λιάνα Κανέλλη.
Μόνον όσοι είναι ολότελα έξω από αυτό το σικέ παιχνίδι εις βάρος του ελληνικού λαού έχουν μια πιθανότητα, αν από την ειδικότητα, το ενδιαφέρον ή την απασχόλησή τους ζήσουν στο εξωτερικό και μελετήσουν από κοντά καταστάσεις, να ανακαλύψουν την αλήθεια και να την παρουσιάσουν σε άλλους.
Με τα παραπάνω, δεν θέλω να πω ότι στόχος των μεγάλων δυνάμεων και της ψευτοϊστορίας και των ψευτοϊδεολογιών που έχουν συμπιλήσει και διαδώσει σε όλο τον κόσμο είναι μόνον ο μέσος Έλληνας. Στόχος τους είναι ο μέσος άνθρωπος σε όλες τις χώρες του κόσμου και επίσης οι τοπικές ελίτ σε όλες τις άλλες χώρες, ακόμη και μεγάλες δυνάμεις και υπερδυνάμεις.
Τα συντεθειμένα και διαδεδομένα ψέμματα έχουν μία εκκίνηση: τις αποικιοκρατικές δυνάμεις Αγγλία και Γαλλία, και τον συνεχιστή τους, τις ΗΠΑ. Αυτό σημαίνει ότι στόχος της παραπληροφόρησης είναι ακόμη και οι ελίτ της Κίνας, της Ιαπωνίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας, της Ρωσσίας κι άλλων μεγάλων χωρών.
Οι αποικιοκρατικές δυνάμεις έχουν ένα σαφές προβάδισμα έναντι των άλλων: ήταν ‘εκεί’ και μάλιστα εδώ και πολλές δεκαετίες ή αιώνες. Ξέρουν την αλήθεια (που δεν ξέρουν οι άλλοι) και ξέρουν πως να την αλλοιώνουν και να την παραποιούν, ώστε οι μεγάλοι τους αντίπαλοι να μην την αντιλαμβάνονται.
Σε ένα τεράστιο άρθρο του αρχικά δημοσιευμένο πριν από 12 χρόνια, ο Έλληνας ανατολιστής ιστορικός και πολιτικός επιστήμονας καθ. Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτης εξήγησε πολύ πειστικά πως και γιατί όλο το σοβιετικό / ρωσσικό κατεστημένο (πολιτικό, στρατιωτικό, ακαδημαϊκό) είχε πέσει θύμα της ψευτοϊστορίας, των ψευτοϊδεολογιών, της αποπληροφόρησης και της παραπληροφόρησης που διέδωσαν και τοπικά και διεθνώς οι αποικιοκράτες ανατολιστές και διπλωμάτες.
Αποδεχόμενοι οι Ρώσσοι την εκ μέρους Γάλλων, Άγγλων κι Αμερικανών ψεύτικη παρουσίαση της πραγματικότητας της ‘Μέσης Ανατολής’ (ακόμη κι ο όρος είναι ψευδεπίγραφος), απέτυχαν να θεμελιώσουν μια μακρά κι αδιάκοπτη επιρροή και παρουσία στην ευρύτερη περιοχή αυτή. Το εξαιρετικό αυτό άρθρο βρίσκεται και εδώ:
Ο κ. Μεγαλομμάτης, τον οποίο είχα την εξαιρετική τύχη και τιμή να γνωρίσω από κοντά και να τον ακούσω σε προσωπικές συζητήσεις, ιδιωτικές διαλέξεις και δημόσιες ομιλίες, δικαιώθηκε ιδιαίτερα στην περίπτωση της Συρίας.
Όντας θύματα του αγγλογαλλικού αποικιοκρατικού οριενταλιστικού παραμορφωτικού φακού, οι Ρώσσοι έχουν συνεχώς λαθεμένη πρόσληψη της πραγματικότητας στην Συρία κι έτσι δεν κατάφεραν και δεν θα καταφέρουν ποτέ να δώσουν ‘λύση’ στο εκεί ‘πρόβλημα’. Απλά, η ρωσσική παρουσία στη Συρία έγινε (είναι) μια από τις παραμέτρους του προβλήματος.
Εννοείται ότι λαθεμένη πρόσληψη της πραγματικότητας στην Συρία έχει και το πολιτικό ‘ισλαμικό’ κατεστημένο της Τουρκίας κι ο αμόρφωτος βλάκας Ερντογάν – πολύ περισσότερο εφόσον την σύσταση του αμερικανοκίνητου κόμματος ΑΚΡ και τον σχηματισμό μετά το 2002 κυβερνήσεων εκ μέρους του, ο κ. Μεγαλομμάτης που είναι ειδικός χαρακτήρισε εντυπωσιακά ως colonization of Turkey – κυριολεκτικά ‘αποικισμό της Τουρκίας’ (εννοείται εκ μέρους της Γαλλίας, της Αγγλίας και των ΗΠΑ).
Σχετικά;
Αντίθετα από τον κ. Μεγαλομμάτη που έχει ζήσει, σπουδάσει, ερευνήσει κι εργαστεί σε όλες τις χώρες σχεδόν ανάμεσα στο Μαρόκο και το Πακιστάν κι από την Ρωσσία μέχρι την Σομαλία, και που έχει περπατήσει την Τουρκία σπιθαμή προς σπιθαμή, όλοι οι άλλοι ψευτο-αναλυτές κι ανειδίκευτοι καραγκιόζηδες στην Ελλάδα, πληρωμένοι πράκτορες των δυτικών πρεσβειών, υπηρεσιών ή πανεπιστημίων όπως οι Φίλης, Μάζης, Δρούγος, Καλεντερίδης, Κιτσίκης, κλπ επαινούσαν σαν αυτιστικά ή σαν μηρυκαστικά τον Ερντογάν (κι ακόμη τολμούν και συνεχίζουν το ίδιο τροπάριο) στραβώνοντας τον μέσο Έλληνα.
Αντίθετα από το παρασκευασμένο σε ΗΠΑ, Αγγλία και Καναδά, και χρηματοδοτημένο από Κάταρ, Κουβέιτ, ΗΑΕ και Σαουδική Αραβία ‘πολιτικό ισλάμ’ της Τουρκίας, το κεμαλικό κατεστημένο δεν είχε ποτέ του λαθεμένη πρόσληψη της πραγματικότητας στην Συρία και γι’αυτό πάντοτε εναντιώθηκε στην πολιτική που ακολούθησαν οι μετά το 2002 κυβερνήσεις της Τουρκίας.
Γιατί το κεμαλικό κατεστημένο της Τουρκίας – αντίθετα από την ΕΣΣΔ / Ρωσσία – δεν είχε ποτέ του λαθεμένη πρόσληψη της πραγματικότητας στη Συρία, στην Λιβύη κι αλλού είναι απλό.
α) Το κεμαλικό κατεστημένο είναι μια συνέχεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας η οποία κατείχε όλες αυτές τις επαρχίες (που οι αποικιοκράτες μετέτρεψαν σε ανύπαρκτα έθνη, ψευτο-χώρες κι εξυπαρχής αποτυχημένα κράτη) και γνώριζε τι ακριβώς έκαναν οι αποικιοκρατικές δυνάμεις στις εκτάσεις της που καταλάμβαναν σταδιακά από το 1798 μέχρι το 1919.
Η οθωμανική εξουσία είχε μία επί τόπου γνώση που δεν είχαν οι Ρώσσοι και συνεπώς αντιλαμβάνονταν το στήσιμο εκ μέρους των αποικιοκρατών μιας ψευδούς πραγματικότητας.
Αυτή η γνώση του οθωμανικού κατεστημένου μεταβιβάστηκε στο κεμαλικό εξυπαρχής.
Σχετικά:
β) Το κεμαλικό κατεστημένο είναι εγγενώς το πιο αντι-αποικιοκρατικό καθεστώς του κόσμου. Είναι η πιο απόλυτη άρνηση κι απόρριψη της δυτικής αποικιοκρατίας. Αυτό δεν οφείλεται στον Κεμάλ Ατατούρκ ειμή μόνον ως πολιτική εφαρμογή.
Βασικά, ως κολοσσιαία θεωρητική σύλληψη κι επινόηση, οφείλεται στον μύστη και μέγα διδάσκαλο του Κεμάλ Ατατούρκ, τον Γερμανό ιεροφάντη Ρούντολφ φον Ζεμπότεν-ντορφ (που λαθεμένα στα ελληνικά το όνομά του γράφεται Σεμπότεντορφ / Rudolf von Sebottendorf).
Πρόκειται για το μόνο μη μοναρχικό σύστημα οργάνωσης της εξουσίας μιας κοινωνίας που αποτρέπει ξενικές επιβουλές κι επιδράσεις κι οδηγεί ένα έθνος στην πραγματική του ιστορική ταυτότητα κι ακεραιότητα.
Σχετικά:
Και για να ολοκληρώσω, εννοείται ότι το αποικιοκρατικό συριακό κατεστημένο – είτε στην σύντομη ψευτοβασιλική, είτε στην ρεπουμπλικανική, είτε στην μπααθική του μορφή – είχε πάντοτε μια λαθεμένη πρόσληψη της πραγματικότητας στην Συρία, επειδή αυτή είναι το πρώτο ‘προϊόν’ που οι αποικιοκρατικές δυνάμεις ‘εξάγουν’ στην χώρα που κατακτούν και μετατρέπουν σε αποικία.
Ή μάλλον, για να είμαι πιο σαφής, αυτό το ‘προϊόν’ (η λαθεμένη πρόσληψη της πραγματικότητας) εξάγεται πρώτα ως ‘αντικαθεστωτική’ κι ‘απελευθερωτική’ ιδέα, ως ‘ψευτοϊστορία’, και ως ‘ψεύτικη ταυτότητα’ ανάμεσα σε περιθωριακά στοιχεία κι αμόρφωτα άτομα που αρχικά συλλέγονται από δυτικές πρεσβείες και προξενεία στην χώρα που επιθυμούν να διαλύσουν (και στην περίπτωση αυτή στην Οθωμανική Αυτοκρατορία).
Είναι δηλαδή τμήμα του διαβρωτικού έργου που επιχειρούν.
Το ‘προϊόν’ αυτό στην περίπτωση της Συρίας, της Λιβύης, της Αιγύπτου κι άλλων χωρών λέγεται ‘παναραβισμός’ – μια ανιστόρητη ψευτο-θεωρία, μια ψευτο-ιστορική ιδεολογία, και μια ψευδεπίγραφη ταυτότητα με αναφορά σε ένα ανύπαρκτο έξω από την Χετζάζη της Αραβίας έθνος.
Τα γεγονότα περιγράφονται εδώ:
https://en.wikipedia.org/wiki/Arab_Kingdom_of_Syria
https://en.wikipedia.org/wiki/Occupied_Enemy_Territory_Administration
https://en.wikipedia.org/wiki/Mandate_for_Syria_and_the_Lebanon
https://en.wikipedia.org/wiki/Mandatory_Syrian_Republic
https://en.wikipedia.org/wiki/1963_Syrian_coup_d%27%C3%A9tat
Σχετικά με τον παναραβισμό, και την διαστροφή της Ιστορίας πολλών διαφορετικών εθνών σε Ασία κι Αφρική που αυτή η ψευτοθεωρία επιχειρεί:
Falsehood of Pan-Arabism, Progenitor of Wars and Tyrannies
By Prof. Dr. Muhammad Shamsaddin Megalommatis, Orientalist
https://phoenicia.org/panarab.html#ixzz21CikBDUo
http://mergueze.info/arabism-racism/
Ό,τι αρχικά επιχειρήθηκε στην Αίγυπτο μετά την άφιξη του Ναπολέοντα (1798) και στην Αλγερία μετά την γαλλική αποικιοκρατική κατάκτηση (1830), συνεχίστηκε και σε άλλες εκτάσεις της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με την διάδοση του ψεύδους του ‘αραβικού έθνους’.
Οι κάτοικοι της Λιβύης δεν είναι Άραβες αλλά Βέρβεροι – όλοι τους.
Γαλλικός χάρτης του 1707: περιγράφει τον λαό της ‘Λιβύης’ ως Βερβέρους κι ονομάζει τον χώρο ‘βασίλειο της Τρίπολης’. Το οριενταλιστικό αποικιοκρατικό ψέμμα με χρήση αρχαίων ελληνικών και λατινικών όρων δεν είχε ακόμη συσταθεί από τους Γάλλους και τους Άγγλους αποικιοκράτες. Ο όρος ‘βασίλειο της Τρίπολης’ είναι εικονικός. Επειδή ο Άχμεντ Καραμανλής, τοποτηρητής του σουλτάνου, είχε στήσει μια δυναστεία, οι Γάλλοι προσπαθούσαν έτσι να ‘μειώσουν’ την καθαρά οθωμανική εξουσία. Αλλά η ‘καραμανλική’ δυναστεία δεν είχε καμμιά αυτονομία. Σχετικά:
https://en.wikipedia.org/wiki/Karamanli_dynasty
και
https://en.wikipedia.org/wiki/Ahmed_Karamanli
—————————————–
Το 1920 δεν υπήρχε ακόμη ο ψευτο-όρος ‘Λιβύη’.
Το συμβάν της ιταλικής κατάκτησης του οθωμανικού βιλαετίου της Τρίπολης το 1911 σε συνδυασμό με το γεγονός ότι η ιταλική αποικιοκρατία ήταν ολότελα διαφορετική από την γαλλική και την αγγλική και δεν περιλάμβανε την διάδοση του ψεύδους του παναραβισμού υπήρξε ένα ευτύχημα για τους Οθωμανούς Βέρβερους που ξεσηκώθηκαν επανειλημμένα εναντίον της ιταλικής κατάκτησης.
Ιταλική αναπαράσταση του ιταλο-οθωμανικού πολέμου του 1911.
Στον πόλεμο αυτό, ο Μουσταφά Κεμάλ Πασάς (μετέπειτα Ατατούρκ) είχε ηγηθεί των οθωμανικών στρατευμάτων σημειώνοντας αρκετές επιτυχίες ενώπιον των αριθμητικώς υπερτέρων ιταλικών δυνάμεων.
https://en.wikipedia.org/wiki/Mustafa_Kemal_Atat%C3%BCrk#Italo-Turkish_War_(1911%E2%80%9312)
Ιταλική αναπαράσταση της συνθήκης ειρήνης μετά τον τερματισμό του ιταλο-οθωμανικού πολέμου.
Ο ψευτο-όρος ‘Λιβύη’ εισάχθηκε μόλις το 1934.
Ωστόσο, ήδη η εισαγωγή του όρου Λιβύη (Libia Italiana) ήταν ένα έντονα μελανό σημείο πολιτιστικής αποικιοκρατίας κι οι Βέρβεροι της Τρίπολης, της Κυρηναϊκής και του Φεζάν (ιταλική διοικητική διαίρεση) δεν αποδέχθηκαν αυτό το ξενικό και κίβδηλο όνομα πριν παρέλθουν πολλές δεκαετίες.
Μετά τον πόλεμο, ο αρχηγός του σουφικού τάγματος Σενούσι έγινε βασιλιάς (1951-1969).
Η διεθνής κοινότητα τον υποχρέωσε να αποφύγει κάθε παραδοσιακό, οθωμανικό όρο και να ονομάσει την χώρα του ‘Λιβύη’.
Ο Ιντρίς Α’ της ‘Λιβύης’
Ο Ιντρίς Α’ της ‘Λιβύης’ (εδώ με τον Νίξον) ήταν αγαπητός από τους Βέρβερους της χώρας του και δεν ξεκίνησε καμμιά εκστρατεία ‘εξαραβισμού’ κατά τα αισχρά αποικιοκρατικά πρότυπα των γαλλικών αποικιών της Αλγερίας, της Τυνησίας, του Μαρόκου και της Μαυριτανίας.
Σχετικά:
https://en.wikipedia.org/wiki/Libya
https://en.wikipedia.org/wiki/Ottoman_Tripolitania
https://en.wikipedia.org/wiki/Italo-Turkish_War
https://en.wikipedia.org/wiki/Italian_invasion_of_Libya
https://en.wikipedia.org/wiki/Italian_Libya
https://en.wikipedia.org/wiki/Pacification_of_Libya
https://en.wikipedia.org/wiki/Senussi
https://en.wikipedia.org/wiki/Kingdom_of_Libya
https://en.wikipedia.org/wiki/Idris_of_Libya
https://en.wikipedia.org/wiki/1969_Libyan_coup_d%27%C3%A9tat
https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_Libya_under_Muammar_Gaddafi
Όμως με την αμερικανοκίνητη ανατροπή του βασιλιά Ιντρίς από το άξεστο κι αμόρφωτο πρακτοράκο Μουάμαρ αλ Καδάφι (Καντάφι) άρχισε η τυραννία της πολιτικής του εξαραβισμού (αραβοποίησης) που ήταν πάντοτε το παραδοσιακό αποικιοκρατικό οριενταλιστικό εργαλείο
– δημιουργίας, διάβρωσης κι αποκτήνωσης όχλων,
– παρεμπόδισης ενός πραγματικού nation building process,
– αποτροπής μιας πραγματικής, ιστορικής εθνικής ταυτότητας κι ακεραιότητας, και
– επιβολής νεο-αποικιακών δομών είτε άμεσης εξάρτησης είτε μακρόθεν χειραγώγησης ως συνέπεια της ψεύτικης εθνικής ταυτότητας που επιβάλλεται.
Ο Καντάφι δεν ήταν παρά τόσο αντιδυτικός όσο οι Δυτικοί τον είχαν κάνει. Και το ‘πράσινο βιβλίο’ του ήταν ένα εκτρωματικό, αποικιοκρατικό συμπίλημα αποβλάκωσης του τοπικού βερβερικού πληθυσμού που στην πλειοψηφία του δεν μιλούσε τα ψευτο-αραβικά που οι Γάλλοι οριενταλιστές παρασκεύασαν στην Αίγυπτο τον 19ο αιώνα και διέδωσαν στην συνέχεια σε όσα μη αραβικά έθνη ήθελαν να καταστρέψουν:
– τους Κόπτες, τους Βέρβερους και τους Νούβιους της Αιγύπτου,
– τους Νούβιους και τους Κουσίτες Σουδανούς,
– τους Αραμαίους της Συρίας, Τουρκίας, Λιβάνου, Ιράκ, Ιράν, Κουβέιτ, Εμιράτων, Κάταρ, Ιορδανίας και Παλαιστίνης,
– τους Υεμενίτες της Υεμένης, του Χαντραμάουντ, της Σοκότρα, του Δοφάρ και του Ομάν, και
– τους Βέρβερους, Τουαρέγκ κι άλλους Χαμίτες της Λιβύης, της Τυνησίας, της Αλγερίας, του Μαρόκου, της Μαυριτανίας, του Μάλι, του Νίγηρα και του Τσαντ.
Αιγυπτιακή η καταγωγή του αρχαιοελληνικού ονόματος ‘Λιβύη’.
Αρχαία αιγυπτιακά τοπωνύμια στην ‘Ρεμπού’ που παραφθάρηκε σε ‘Λιβύη’ στα αρχαία ελληνικά.
No comments:
Post a Comment