===
Οι Ρωμιοί της Ανατολής – Greeks of the Orient
Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία
Το ερώτημα αυτό ταλανίζει τον κόσμο τα τελευταία 125 χρόνια. Γιατί τόσα χρόνια; Επειδή ακριβώς το 1894 ένας Ρώσσος ευγενής, ο Νικαλάι Αλεξάντοβιτς Νοτόβιτς, δημοσίευσε – όχι στα ρωσσικά αλλά – στα γαλλικά (χμ!) το έκτοτε ευρύτατα γνωστό έργο La vie inconnue de Jesus Christ (Η ‘Αγνωστη Ζωή του Ιησού Χριστού / Неизвестная жизнь Иисуса Христа) που πολλοί αποκαλούν και Θιβετιανό Ευαγγέλιο (Тибетское Евангелие).
Για το θέμα δεν είχα ακούσει τίποτα στην Ελλάδα των παιδικών κι εφηβικών μου χρόνων πίσω στο 60 και στο 70. Αλλά στο πρώτο μου ταξίδι στο Πακιστάν θα ήταν αδύνατο να μην ακούσω την σχετική ιστορία. Όποιος μάθαινε ότι ήμουν Έλληνας Χριστιανός Ορθόδοξος θεωρούσε υποχρέωσή του να μου πει ότι ο Ιησούς δεν είχε σταυρωθεί (τυπική θέση αρκετών θρησκειών – όχι μόνον του Ισλάμ) κι ότι είχε περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Κασμίρ.
Αυτά όλα πάνε πίσω στο 1988, όταν δεν είχε ακόμη διαδοθεί στο Πακιστάν ο ισλαμικός εξτρεμισμός και φανατισμός που προκλήθηκε μόνον και μόνον επειδή έστελναν οι ηλίθιοι Πακιστανοί πολιτικοί τους μουσουλμάνους θεολόγους τους να ‘σπουδάσουν’ στην βαρβαρική, ψευτοϊσλαμική, σατανική Σαουδική Αραβία – και μάλιστα αυτό δεν το έκαναν για κανένα άλλο λόγο παρά μόνον επειδή τους πίεζαν Αμερικανοί, Άγγλοι, Καναδοί, Αυστραλοί, Νεοζηλανδοί, Ολλανδοί και Γάλλοι διπλωμάτες.
Οι κρετίνοι Πακιστανοί δεν είχαν αντιληφθεί ότι αυτοί οι διπλωμάτες δεν ήταν Χριστιανοί και δεν εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα των αντιστοίχων χωρών τους αλλά αυτά του τυραννικού, ρατσιστικού εκτρώματος ‘Ισραήλ’ και του διεθνούς σιωνισμού. Αυτά για όποιον έχει αμφιβολία σχετικά με το γεγονός ότι η Δύση και μόνον η Δύση παρασκεύασε το υπαρκτό τέρας της Ισλαμικής Τρομοκρατίας. Αλλά το θέμα είναι άλλο.
Τα ίδια άκουσα και πάλι στο Πακιστάν το 1994, όταν έφθασα μέσω Ιράν, διασχίζοντας το Μπαλουτσιστάν (Βελουχιστάν), δηλαδή την αρχαία Γεδρωσία. Επίσης τα ίδια άκουσα στην βόρεια Ινδία το 1998. Νότια από τον Ναρμαντά – που ρέοντας από τα ανατολικά εκβάλλει στην Δυτική Ινδία και χωρίζει την χώρα σε δυο τμήματα, το βόρειο και το νότιο – κανένας δεν ξέρει την ιστορία αυτή.
Αυτό έχει έτσι, επειδή η Ινδία δεν αποτελεί ένα έθνος αλλά πολλά και επειδή νότια από τον Ναρμαντά, οι Δραβίδες είναι ολότελα άσχετοι από τους βόρειους Ινδούς. Φυλετικά, γλωσσικά, θρησκευτικά και πολιτισμικά οι Δραβίδες διαφέρουν από τους βόρειους Ινδούς περισσότερο από όσο οι Έλληνες από τους Κινέζους. Είναι δυο ολότελα διαφορετικοί κόσμοι. Ινδουϊσμός στο Κομορίν κι ινδουϊσμός στο Νέο Δελχί απέχουν περισσότερο μεταξύ τους από όσο το Άθως από τους Αγγλικανούς αιρετικούς ψευτο-χριστιανούς.
Κι η βόρεια Ινδία είναι ένα αποικιοκρατικό παρασκεύασμα όπου σχεδόν ό,τι θα ακούσετε και ό,τι θα δείτε είναι ένα επιμελώς παρασκευασμένο ψέμμα. Όπως κι η ηλίθια ψευτοϊστορία ότι οι Ινδοί είναι Ινδο-ευρωπαίοι. Αυτό βέβαια λέγεται για τους βόρειους Ινδούς μόνον, επειδή όλοι αναγνωρίζουν ότι οι Δραβίδες είναι εντελώς άλλη φυλετική – γλωσσική ομάδα.
Αλλά κατ’ ουσίαν, οι βόρειοι Ινδοί είναι σε συντριπτική πλειοψηφία τουρκομογγολικής καταγωγής και όχι ‘Ινδο-ευρωπαίοι’. Αλλά και πάλι το θέμα είναι άλλο.
Η υπόθεση ότι ο Ιησούς είχε περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του στο Κασμίρ είναι ό,τι μπορεί να κάνει δυο φανατικούς εχθρούς, ένα Πακιστανό μουσουλμάνο κι ένα βόρειο Ινδό ινδουϊστή, να μονοιάσουν και να γίνουν αγαπημένα αδέρφια. Γιατί; Αυτό είναι απλό. Η θλιβερή ψευτοϊστορία αυτή είναι μια κοινή ψηφίδα από τα αποικιοκρατικά παραμύθια που σαν μωσαϊκά αποτελούν το νοητικό, συναισθηματικό, μορφωτικό ‘σύμπαν’ – φυσικά ψεύτικο κι αυτοκαταστροφικό – και των δύο ομάδων.
Τόσο ψευτο-μουσουλμάνοι είναι οι Πακιστανοί, οι βόρειοι Ινδοί ‘μουσουλμάνοι’ κι οι Μπανγκλαντέσιοι όσο και ψευτο-ινδουϊστές είναι οι ‘ινδουϊστές’ της βόρειας Ινδίας. Ό,τι πιστεύουν αμφότεροι είναι θεωρητικά συστήματα εντελώς διαστρεβλωτικά της Ιστορίας που έχουν παρασκευασθεί από τους δυτικούς οριενταλιστές, ινδολόγους, ισλαμολόγους, τουρκολόγους, κλπ για να χρησιμοποιηθούν ως αλυσίδες εξάρτησης και χειραγώγησης των εκεί ‘πιθήκων’ (δεν εννοώ ότι γεννιούνται έτσι αλλά γίνονται αποδεχόμενοι τα έξωθεν επιβληθέντα θεωρητικά συστήματα αυτά). Κι ένα από τα λίγα κοινά σημεία ψεύδους που έχουν τα δυο φτειαχτά ως αντίπαλα θεωρητικά συστήματα (το πακιστανικό ‘ισλαμικό’ και το βόρειο ινδικό ‘ινδουϊστικό’) είναι η υπόθεση του τέλους της ζωής του Ιησού στο Κασμίρ.
Οι κρετίνοι μάλιστα της ψευτο-Ινδίας και του ψευτο-Πακιστάν το παίρνουν ‘πατριωτικά’: τόσο πατριωτικά όσο και οι βλάκες Κρητικοί νομίζουν ότι στην Κνωσσό υπάρχει το ανάκτορο του Μίνωα (ενώ είναι ναός κι όχι ανάκτορα) κι ότι ο Μίνωας ήταν ‘Ελληνας’, ενώ στην πραγματικότητα ο Μίνωας ήταν Αιγύπτιος ή Χαμίτης της βόρειας Αφρικής κι η θρησκεία του (η λεγόμενη θρησκεία των Μινωϊτών Κρητών) ήταν μια παραλλαγή αρχαίας αιγυπτιακής ηλιουπολιτικής θεολογίας. Αλλά και πάλι το θέμα είναι άλλο.
Είναι λοιπόν σαφές ότι η υπόθεση του τέλους της ζωής του Ιησού στο Κασμίρ, ως μοτίβο του ψεύτικου κόσμου που έχουν στο μυαλό τους Πακιστανοί και βόρειοι Ινδοί, παίζει έντονα σε τουριστικό επίπεδο. Είναι μια τουριστική ατραξιόν που μετράει και που πουλάει.
Όμως 14 χρόνια μετά το ταξίδι μου στην Ινδία, πληροφορήθηκα ότι ένας Έλληνας ανατολιστής είχε κατά σύμπτωση δημοσιεύσει, όταν εγώ ήμουν στην Ινδία το 1998 (!), ένα ιδιαίτερα κατατοπιστικό άρθρο σχετικά με το θέμα. Είχα μάλιστα την τύχη να γνωρίσω από κοντά τον κ. Μεγαλομμάτη και να συζητήσω για τα άρθρα του στο Τρίτο Μάτι (τεύχος 69, Απρίλιος 1998) σχετικά με το θέμα που πρωτο-διάβασα μόλις το 2012 σκαναρισμένα. Τα αναδημοσιεύω όλα στην συνέχεια.
Ο κ. Μεγαλομμάτης είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικός για ένα θέμα που οι Ρώσσοι (και στα τελευταία τσαρικά χρόνια, και στη περίοδο της σοβιετικής – σιωνιστικής κατάρας, και μετά το 1991) θέλουν να … ‘ξεχνούν’! Προσέξτε για παράδειγμα ότι το σχετικό λήμμα στην γερμανική Wikipedia είναι μεγαλύτερο από το αντίστοιχο της ρωσσικής! Για ένα Ρώσσο! Χμ! Δεν αναφέρω καν την αγγλική Wikipedia επειδή συνήθως έχει τα μεγαλύτερα λήμματα. Εξάλλου, στην γαλλική Wikipedia αποκρύπτουν σχεδόν τα πάντα για την ζωή του συγγραφέα κι εστιάζουν στην πολεμική γύρω από το κείμενο του Νοτόβιτς.
Στο εξ οκτώ σελίδων του περιοδικού άρθρο του (Τα ‘Σκοτεινά’ Χρόνια της Ζωής του Ιησού – Τα ταξίδια του σε Περσία, Ινδία και Κασμίρ), που έχει δημοσιευθεί με ψευδώνυμο, ο κ. Μεγαλομμάτης σημειώνει την Ασκενάζι ‘ιουδαϊκή’ ταυτότητα του Νικολάου Νοτόβιτς κι αφιερώνει (αυτή τη φορά επωνύμως) ένα ιδιαίτερο πλαίσιο στους λόγους που υπάρχουν πίσω από όλη αυτή την υπόθεση και το συμπίλημα του Νοτόβιτς.
Το ιστορικό πλαίσιο έχει τίτλο “Η Παγκόσμια Γεωπολιτική των Μεγάλων Δυνάμεων και των Μυστικών Εταιρειών και το Παρασκήνιο της Δημοσίευσης του Πολύκροτου Κειμένου”. Είναι ένα από τα πιο σκληρά και κυνικά κείμενα που έχω διαβάσει. Ο κυνισμός βρίσκεται
α) στην ψυχρή περιγραφή της συμπεριφοράς των προσώπων και των οργανώσεων που εμπλέκονται στην υπόθεση αυτή και
β) στην παρουσίαση του κυνισμού τους, όπως αυτός υλοποιείται στην παραποίηση της Ιστορίας ανάλογα με τα συμφέροντά τους.
Όποιος εξακολουθεί από αφέλεια να πιστεύει το τι του ‘έμαθαν’ στα σχολεία ως ‘Ιστορία’ πρέπει σίγουρα να διαβάσει αυτό το κείμενο σε πλαίσιο που έχει έκταση μικρότερη από μία σελίδα του περιοδικού. Είναι εν συντομία η ‘θέση Μεγαλομμάτη’ για την Παγκόσμια Ψευτοϊστορία στην οποία έχουν βουλιάξει όλο τον κόσμο οι εγκληματίες σατανιστές που κυβερνούν τον κόσμο: Άγγλοι, Γάλλοι, Αμερικανοί, και άλλοι σιωνιστές, ψευτο-μασώνοι, κι ιησουΐτες. Εφόσον αυτοί ‘συμπεριφέρονται’ έτσι στο θέμα αυτό, ‘συμπεριφέρονται’ έτσι και σε όλα τα άλλα. Εφόσον αυτό το θέμα παρασκευάστηκε έτσι, όλα τα άλλα είναι εξίσου ψέμματα και παρασκευάστηκαν ανάλογα.
Μην νομίζετε πάντως ότι έχετε να κάνετε με μια ‘απλή’, σιωνιστική συνωμοσία! Αν θα ήταν κάτι τέτοιο, πολλοί σήμερα θα έγραφαν πολλά για τον Νοτόβιτς. Δεν θέλω να επεκταθώ ιδιαίτερα εδώ αλλά επειδή έχω συζητήσει το θέμα με τον κ. Μεγαλομμάτη (άλλωστε είναι σαφής στο κείμενό του), καταλαβαίνω ότι υπάρχουν συχνά πιο περίπλοκες περίπτωσεις από την απλή υπόθεση ‘ένας Ασκενάζι σιωνιστής διεκπεραιώνει μια σιωνιστική συνωμοσία’. Τι μπορεί να είναι πιο περίπλοκο από το παραπάνω;
Μα πολύ απλά, η δυσάρεστη (για τους σιωνιστές) περίπτωση ενός Ασκενάζι Χαζάρου προδότη που συνεργάζεται με το Βατικανό και τους Ιησουΐτες ενάντια στον Σιωνισμό και την Μασωνία….
Βλέπετε, την προδοσίαν πολλοί ηγάπησαν και προδότες υπάρχουν παντού! Όχι κι ότι αντιλαμβάνονται τα έργα τους ως ‘προδοσία’! Κι ο Απόστολος Παύλος – λένε όσοι ξέρουν – ένας σιωνιστής της εποχής του ήταν που παράτησε τους Φαρισαίους και συνεργάστηκε με τους Ιησουΐτες της εποχής του….
Ωστόσο, ο κ. Μεγαλομμάτης δίνει μία επιπλέον διάσταση του όλου θέματος. Ίσως πολύ πιο σημαντική. Αυτή πλέον δεν αφορά την έκβαση του ‘τέλους της ζωής’ του Ιησού αλλά όλη την ζωή του κι ιδιαίτερα τα πολλά, αλλά ολότελα άγνωστα με βάση τα Ευαγγέλια, χρόνια της ζωής του Ιησού: την εφηβεία και την νεανική ζωή του μέχρι τα 30.
Ο κ. Μεγαλομμάτης απαντάει λοιπόν στο ερώτημα, αν θα μπορούσε να είχε ταξιδέψει ο Ιησούς – 5 ή 10 χρόνια πριν να σταυρωθεί – στην Περσία, στην Ινδία ή αλλού. Δημοσιεύει λοιπόν στο ίδιο τεύχος ένα άλλο, εξασέλιδο, άρθρο με τίτλο “Από την Ιουδαία στο Κασμίρ”. Αυτό πλέον δεν αφορά τον Ιησού αλλά τον οποιονδήποτε σύγχρονό του και το πως θα ταξίδευε εκείνα τα χρόνια πάνω στους Εμπορικούς Δρόμους του Μεταξιού, των Μπαχαρικών και των Αρωμάτων (: Λιβανωτών).
Ένας ιδιαίτερος χάρτης, επιμελημένος από τον ίδιο τον κ. Μεγαλομμάτη, δείχνει το πως είχαν συνδεθεί Κίνα και Ρώμη στα χρόνια εκείνα χάρη στους εμπορικούς δρόμους Δύσης και Ανατολής που είχαν λίγο – πολύ μετατρέψει την περιοχή ανάμεσα στην Συρο-Παλαιστίνη και την Κεντρική Ασία στο επίκεντρο των διεθνών εξελίξεων.
Στο άρθρο του αυτό, ο κ. Μεγαλομμάτης παρουσιάζει τους βασικούς σταθμούς στους εμπορικούς δρόμους ανάμεσα στην Ιουδαία και την Κεντρική Ασία: Έδεσσα Οσροηνής – Ουρχόη, Παλμύρα – Ταντμόρ, Χάτρα, Πέτρα – Ρέκεμ, Σελεύκεια – Κτησιφών, Μπεχιστούν – Βαγίστανον Όρος, Περσέπολη, Σούσα, Πύλαι Ζάγρου, Ασπάδανα – Εσφαχάν, Κερμάν, Βάκτρα, Γεδρωσία, Χωρεσμία, Σογδιανή, Υπερωξειανή, Αφρασιάμπ – Σαμαρκάνδη, Μπουχάρα, Γανδαρίτις, Τουρφάν – Μπεζεκλίκ, Ξιάν, Ατζάντα, Μαλαμπάρ, Κοτσίν κι ένα πλήθος άλλων περιοχών, πόλεων, εθνών, θρησκειών και κειμένων αναφέρονται από τον κ. Μεγαλομμάτη στην προσπάθειά του να ανασυστήσει την κίνηση κυρίως Αραμαίων, Υεμενιτών, Σογδιανών, Ουϊγούρων και άλλων εμπόρων πάνω στους Δρόμους του Μεταξιού, των Μπαχαρικών και των Αρωμάτων.
Έτσι, μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι δεν ξέρουμε αν όντως ταξίδεψε ο Ιησούς στην Ινδία, αλλά αν θα ήθελε να το επιχειρήσει – είτε Εκείνος, είτε ο οποιοσδήποτε άλλος -, αυτό θα ήταν κάτι το πολύ εύκολο. Κυρίως επειδή τα αραμαϊκά, η μητρική γλώσσα του Ιησού, ήταν η διεθνής γλώσσα του εμπορίου από την Αίγυπτο και την Σομαλία μέχρι την Ινδία, την Κεντρική Ασία, την Ινδονησία και την Κίνα.
Σχετικά με τον Νικόλαο Νοτόβιτς και το έργο του:
https://en.wikipedia.org/wiki/Nicolas_Notovitch
https://de.wikipedia.org/wiki/Nicolas_Notovitch
https://ru.wikipedia.org/wiki/Нотович,_Николай_Александрович
https://fr.wikipedia.org/wiki/Nicolas_Notovitch
https://ru.wikipedia.org/wiki/Тибетское_Евангелие
https://www.the-tls.co.uk/articles/public/the-post-truth-gospel/
Μια άλλη απατηλή υπόθεση που σχετίζεται με το έργο του Νοτόβιτς είναι ο Μιρζά Γουλάμ Άχμετ (Mirza Ghulam Ahmad / 1835 – 1908), ένας μουσουλμάνος σεΐχης που μυήθηκε από τους Άγγλους αποικιοκράτες στην αγγλική ψευτομασωνία και στην συνέχεια …. επιμελώς αυτο-προσδιορίστηκε ως ο ισλαμικός Μεσσίας (Μάχντι) και προξένησε ένα σχίσμα ανάμεσα στους μουσουλμάνους.
Αυτοί που τον αποδέχθηκαν δημιούργησαν την παραϊσλαμική αίρεση των Αχμεντίγιε (Ahmadiyya) που είναι πράκτορες των Άγγλων φιλοσιωνιστών ψευτο-μασώνων. Ουσιαστικά αποτελούν άλλη θρησκεία, όπως κι οι Μορμόνοι δεν μπορούν να θεωρηθούν Χριστιανοί.
Ενώ λοιπόν ο Μιρζά Γουλάμ Άχμετ είχε αυτο-αποκληθεί Μάχντι στην δεκαετία του 1880, λίγο μετά την δημοσίευση του βιβλίου του Νοτόβιτς (το 1994), συνέγραψε κι ο ίδιος ένα βιβλίο στα ουρντού, βασική γλώσσα των μουσουλμάνων ανατολικά του Ιράν, με τίτλο مسیح ہندوستان میں (Ο Ιησούς στην Ινδία / Μασίχ Ιντουστάν μεΐν). Αυτό δημοσιεύθηκε το 1899. Ο ‘μεσσίας’ χρειάστηκε πέντε χρόνια για να προσαρμόσει την αφήγηση του Νοτόβιτς σε ‘ισλαμικά’ πλαίσια. Ε, τι ‘μεσσίας’ θα ήταν αν δεν τα κατάφερνε; Σημειώνω κλείνοντας ότι οι Αχμεντίγιε αριθμούν περίπου 20 εκ. πιστούς διεθνώς κι είναι όλοι τους εύποροι, προσηνείς, φιλικοί και χαμογελαστοί. Τι σύμπτωση!
Σχετικά:
https://en.wikipedia.org/wiki/Mirza_Ghulam_Ahmad
https://en.wikipedia.org/wiki/Ahmadiyya
https://en.wikipedia.org/wiki/Jesus_in_India_(book)
https://en.wikipedia.org/wiki/Unknown_years_of_Jesus
———————————————————–
Κατεβάστε το βιβλίο του Νικολάου Νοτόβιτς σε αγγλική και ρωσσική μετάφραση και στο γαλλικό πρωτότυπο:
Скачайте книгу Николаса Нотовича на английском, русском и французском языках:
Download Nicholas Notovitch’s book in English, Russian and French; https://vk.com/doc429864789_618187674
https://www.docdroid.net/5LNqVD4/la-vie-inconnue-de-jesus-christ-pdf
https://vk.com/doc429864789_618187706
https://www.docdroid.net/LLibs12/the-unknown-life-of-jesus-christ-pdf
https://vk.com/doc429864789_618187741
https://www.docdroid.net/5pMSRr7/neizvestnaya-zizn-iisusa-xrista-pdf
————————————————————–
Τα ‘Σκοτεινά’ Χρόνια της Ζωής του Ιησού
Τα ταξίδια του σε Περσία, Ινδία και Κασμίρ
του Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτη
————————————————————-
Από την Ιουδαία στο Κασμίρ
του Μουχάμαντ Σαμσαντίν Μεγαλομμάτη
Κατεβάστε την αναδημοσίευση σε Word doc.:
https://vk.com/doc429864789_618188537 και https://www.linkedin.com/feed/update/urn:li:activity:6857166846194397184/
No comments:
Post a Comment