Orient & Occident: Presidente Andreotti – Ο Μεγαλύτερος Πολιτικός του Μεταπολεμικού Κόσμου: Τζούλιο Αντρεόττι

“Presidente Andreotti”: Giulio Andreotti, the Greatest Statesman of Post-WWII World

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΣΗΜΕΡΑ ΑΝΕΝΕΡΓΟ ΜΠΛΟΓΚ “ΟΙ ΡΩΜΙΟΙ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ”

Το κείμενο του κ. Νίκου Μπαϋρακτάρη είχε αρχικά δημοσιευθεί την 29η Απριλίου 2018. Ο κ. Μπαϋρακτάρης παρουσιάζει μέρος της συζήτησης και του διαλόγου τον οποίο διεξήγαγα με το ακροατήριο μιας διάλεξής μου στο Πεκίνο τον Ιανουάριο του 2018 αναφορικά με το ποιος είναι ένας πραγματικά ισχυρός ηγεμόνας (ή ‘πολιτικός’ — !!) και σχετικά με τα καίρια κριτήρια τα οποία καθορίζουν την πραγματική ισχύ ενός ανθρώπου γενικώτερα. Αυτά δεν έχουν τίποτα το κοινό με φυσική/σωματική ισχύ, οικονομική υποστήριξη, πολιτική-κομματική διασύνδεση, ή την όποια μορφωτική (‘επιστημονική’) γνώση (δηλαδή: αποβλάκωση). Η πραγματική ισχύς δεν φαίνεται: δεν είναι υλική, αλλά εξολοκλήρου ψυχική. Και είναι για απειροελάχιστους, οι οποίοι δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον να επιδείξουν την ισχύ τους σε άλλους. Η αληθινή Ιστορία, δηλαδή το Γίγνεσθαι, είναι μυστικό.

— — — — — — — — — — — — — — — — — — —

https://greeksoftheorient.wordpress.com/2018/04/29/presidente-andreotti-ο-μεγαλύτερος-πολιτικός-του-μετα/

=============================

Οι Ρωμιοί της Ανατολής — Greeks of the Orient

Ρωμιοσύνη, Ρωμανία, Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία

Σε προηγούμενο κείμενό μου σχετικά με τον Ντόναλντ Τραμπ, αναφέρθηκα στον Τζούλιο (Ιούλιο) Αντρεόττι, μυθική μορφή της μεταπολεμικής Ιταλίας και της διεθνούς πολιτικής. Πιο συγκεκριμένα, ολοκλήρωσα το κείμενό μου εκείνο με την εξής παράγραφο:

Όμως, εφόσον κάνουμε τόσες συγκρίσεις, δεν νομίζω ότι ο Τραμπ έχει την ικανότητα να περνάει με τόση ευκολία καθημερινά ανάμεσα σε τόσες πολλές σφαίρες που σφυρίζουν και για έξι δεκαετίες, όπως ένας Τζούλιο Αντρεόττι.

Με τον Πάπα Πίο ΙΒ’ (Εουτζένιο Πατσέλι) το 1953

Με την ευκαιρία της συμπλήρωσης πέντε ετών από τον θάνατο του βετεράνου της παγκόσμιας εξουσίας (6 Μαΐου 2013 σε ηλικία 94 ετών), αφιερώνω ένα σύντομο κείμενο με ασυνήθιστες αναφορές που δεν βρίσκονται εύκολα στα ΜΜΕ στον ‘Βεελζεβούλ’ ή στον ‘θεϊκό Ιούλιο’ — όπως τον δει κάποιος!

Giulio Andreotti, il Divo — Τζούλιο Αντρεόττι, ο Θεϊκός

Επονομασμένος και … Βεελζεβούλ!

45 χρόνια βουλευτής (υπουργός και πρωθυπουργός) και στη συνέχεια 22 χρόνια ισόβιος γερουσιαστής (ως τιμητική διάκριση): 67 χρόνια σε έδρανα δημόσιου βίου!

Il potere logora chi non ce l’ha — Η εξουσία φθείρει εκείνον που δεν την έχει

Ο μεγαλύτερος πολιτικός δεν είναι ο πλουσιώτερος από τους πολιτικούς, ή ο ισχυρώτερος, ή εκείνος που τον φοβούνται πιο πολύ, ή εκείνος που κάνει τα πιο εντυπωσιακά κι απρόσμενα πράγματα, γιατί όλα αυτά οφείλονται στην πραγματικότητα σε επιτελεία και σε παρασκηνιακές οργανώσεις που κινούν ως μαριονέτες εκείνους που ο μέσος ηλίθιος άνθρωπος θεωρεί ‘πανίσχυρους’.

Βεελζεβούλ και Βηλφεγώρ

Ο Τζούλιο Αντρεόττι, κορυφαίο στέλεχος των Ιησουϊτών, με τον μεγάλο του αντίπαλο, τον Λίτσιο Τζέλι, σεβάσμιο της μασωνικής στοάς Ρ2 και οργανωτή μιας πλειάδας αποπειρών δολοφονίας του Ιταλού πολιτικού.

Τους ονόμαζαν Βεελζεβούλ και Βηλφεγώρ.

Ο Λίτσιο Τζέλι (γεννημένος την ίδια χρονιά με τον Αντρεόττι, πέθανε δυο χρόνια μετά από κείνον / 1919–2015) είχε την ψυχική ισχύ να περάσει μέσα από τα τείχη των φυλακών, όπου τον είχαν κλείσει, αόρατος, και να μετατοπιστεί ακαριαία σε τεράστια απόσταση γελοιοποιώντας όσους κρύβοντας τη δική τους δύναμη ήθελαν να κάνουν εκείνον να δείξει τη δική του.

Ασχολούμενοι με τους δύο κορυφαίους της παγκόσμιας εξουσίας αφήνουμε τα ανθρώπινα και προσεγγίζουμε τα θεϊκά, υπερβατικά-ψυχικά επίπεδα ύπαρξης για τα οποία οι ψευτοθρησκείες των δήθεν πιστών είναι τιποτένιες αφηγήσεις κι αισχρή υποκρισία ξωφλημένη και προκαταδικασμένη να εξαφανιστεί στα επόμενα 10–20 χρόνια.

Και μαζί της κι όλη η σαββούρα των σημερινών ψευτοθρησκειών….

Κάνω λόγο για ‘θεϊκά επίπεδα ύπαρξης’.

Σωστά.

Ή σατανικά…….

Ο μεγαλύτερος πολιτικός δεν ο πιο μορφωμένος, ο πιο φιλοσοφημένος, ή ο πιο ιδεολόγος, επειδή οι υλι(στι)κές επιστήμες είναι μια παραχάραξη της αλήθειας, η φιλοσοφία αποτελεί από μόνη της αποδοχή προσωπικής έλλειψης της Σοφίας, οι ιδεολογίες και θεωρίες είναι ένα σκουπιδαριό και μια πολύ χαμηλή τακτική αποβλάκωσης των μαζών, κι η όποια ”μόρφωση είναι απλά συσσώρευση αχρήστων βλακειών που έχουν συγγράψει άνθρωποι τιποτένιοι, ανίσχυροι κι ολότελα ξεκομμένοι από την ψυχή τους — αντίθετα από το τι συνέβαινε στον Τζούλιο Αντρεόττι και στον Λίτσιο Τζέλι.

Ο μεγαλύτερος πολιτικός ή ηγέτης ή ηγεμών είναι εκείνος που δεν φοβάται να περάσει ανάμεσα σε σφαίρες που σφυρίζουν, γιατί γνωρίζει ότι έχει την ψυχική παντοδυναμία (ή αν θέλετε τα σωστά συντεταγμένα ηλεκτρομαγνητικά ρευστά του σώματός του) να τις εξοστρακίζει.

Κι ο Τζούλιο Αντρεόττι έκανε αυτό καθημερινά και για πολλές δεκαετίες.

Καμμιά από τις αναρίθμητες κι αποτυχημένες απόπειρες δολοφονίας του δεν αναφέρθηκε δημόσια.

Όποιος έχει την δύναμη δεν την δείχνει.

Γι’ αυτό κι αποκλήθηκε ο Αντρεόττι indecifrabile — μη αποκρυπτογραφήσιμος.

Non ho un temperamento avventuroso e giudico pericolose le improvvisazioni emotive. […] Lavorare molto m’è sempre piaciuto. È una… utile deformazione. Presidente Andreotti

Τζούλιο Αντρεόττι χορεύει δημοτικούς χορούς από την επίσκεψή του στα Γιάννινα στα τέλη του 1980.

Σε μοναστήρι του νομού Ιωαννίνων

Mi faccio una colpa di provare simpatia per Andreotti. È il più spiritoso di tutti. Mi diverte il suo cinismo, che è un cinismo vero, una particolare filosofia con la quale è nato. Montanelli

è distaccato, freddo, guardingo, ha sangue di ghiaccio. […] È autenticamente colto, cioè di quelli che non credono che la cultura sia cominciata con la sociologia e finisca lì. Montanelli

https://it.wikipedia.org/wiki/Giulio_Andreotti

più realista di Bismarck, più tempista di Talleyrand […] La sua smagliante conversazione sarebbe piaciuta a Voltaire, i suoi libri non sarebbero dispiaciuti a Sainte-Beuve. Roberto Gervaso

Με την Άννα Μανιάνι το 1947 (δεξιά)

A joke about Andreotti (originally seen in a strip by Stefano Disegni and Massimo Caviglia) had him receiving a phone call from a fellow party member, who pleaded with him to attend judge Giovanni Falcone’s funeral. His friend supposedly begged, “The State must give an answer to the Mafia, and you are one of the top authorities in it!” To which a puzzled Andreotti asked, “Which one do you mean?”

https://en.wikipedia.org/wiki/Giulio_Andreotti