Αυτό το κείμενο αποτελεί τον Πρόλογο της νεοελληνικής έκδοσης του -συγγραφέντος από Αλεξανδρινό Αιγύπτιο έμπορο και πλοίαρχο- αρχαίου ελληνικού κειμένου, το οποίο κυκλοφόρησε ως βιβλίο στις εκδόσεις Στοχαστής το 1994. Η πλήρης έκδοση περιλαμβάνει Πρόλογο, Εισαγωγή, Αρχαίο Ελληνικό Κείμενο, Νεοελληνική Μετάφραση, Σχόλια, και επιπλέον άφθονο εποπτικό υλικό, χάρτες, σχεδιαγράμματα και φωτογραφίες.
Κατά την αντιγραφή του χειρογράφου σε χριστιανικά μοναστήρια, αδαείς αντιγραφείς απέδωσαν το κείμενο στον Ανατολίτη (εκ Νικομηδείας της Βιθυνίας, σήμερον Ιζμίτ στην Τουρκία) Ρωμαίο ιστορικό Φλάβιο Αρριανό (95-175 τεμ), του οποίου τα περισσότερο γνωστά έργα είναι η Αλεξάνδρου Ανάβασις και ο Περίπλους του Ευξείνου Πόντου. Ωστόσο, απλή κειμενική αντιπαραβολή είναι αρκετή για να καταλάβουμε εύκολα ότι ο Περίπλους της Ερυθράς Θαλάσσης αποκλείεται να έχει γραφεί από τον Ανατολίτη Ρωμαίο Φλάβιο Αρριανό. Πολύ περισσότερον, εφόσον το κείμενο αναφέρεται στον Αραμαίο Ναβατηνό βασιλιά της Ρέκεμ/Πέτρας Μαλίχο (Β’), ο οποίος βασίλευε στα χρόνια του Νέρωνα, όταν ο Φλάβιος Αρριανός δεν είχε ακόμη γεννηθεί.
Εξάλλου, ο Περίπλους της Ερυθράς Θαλάσσης εμφανέστατα καταδεικνύει άμεση και λεπτομερειακή γνώση τόπων, συνθηκών ναυσιπλοΐας, προϊόντων και καταστάσεων, κατά τόπους επικοινωνία με ποικίλους εμπόρους, άλλους πλοιάρχους, και τοπικούς παράγοντες, όπως επίσης και φυσική παρουσία σε παζάρια, λιμάνια και εμπορεία της ευρύτερης περιοχής της ‘Ερυθράς Θαλάσσης’, ασφαλώς έως την σύγχρονη Ινδονησία και πιθανόν και έως τα παράλια της Νότιας Κίνας – κάτι το οποίο αποκλείεται να είχε συμβεί στον Φλάβιο Αρριανό του οποίου η σταδιοδρομία είναι πολύ καλά γνωστή χάρη στις αρχαίες ιστορικές πηγές.
Δεν απομένει παρά να διευκρινισθεί το κυριώτερο: το τι ο συγγραφέας του κειμένου αυτού αποκαλεί “Ερυθρά Θάλασσα” και το τι σήμερα εμείς αποκαλούμε “Ερυθρά Θάλασσα” είναι δύο ολότελα άσχετες θαλάσσιες επιφάνειες. Κατά τον συγγραφέα του περίπου προ 1950 ετών συγγραφέντος κειμένου, “Ερυθρά Θάλασσα” είναι το σύνολο των θαλασσών τις οποίες εμείς καλούμε Ινδικό Ωκεανό, Κόλπο του Άντεν, Ερυθρά Θάλασσα, Περσικό Κόλπο, Θάλασσα του Ομάν (ή και Αραβική Θάλασσα), Κόλπο της Βεγγάλης. και Θάλασσα Ανταμάν. Αυτό δεν είναι πρωτοτυπία του ανωνύμου συγγραφέα του κειμένου. Έτσι ονομαζόταν το σύνολο των προαναφερμένων θαλασσίων επιφανειών από όλους τους Αλεξανδρινούς ναυτικούς, εμπόρους, πλοιάρχους και γεωγράφους.
Γράφοντας το σήμερα διασωσμένο έργο του “Περί της Ερυθράς Θαλάσσης” περισσότερο από 200 χρόνια πριν από τον συγγραφέα του Περίπλου της Ερυθράς Θαλάσσης, ο Κάριος Αγαθαρχίδης ο Κνίδιος, επιφανής Αλεξανδρινός γεωγράφος, ιστορικός και ερευνητής των φυσικών επιστημών, τοποθετεί στις ακτές του Χαντραμάουντ (ΝΑ Υεμένη) τα φυσικά αίτια τα οποία οδήγησαν αρχικά τους εντόπιους και αργότερα πολλούς άλλους γειτονικούς λαούς στην επονομασία των εκεί θαλασσίων επιφανειών ως ‘ερυθρών’.
Το τι σήμερα ονομάζουμε ‘Ερυθρά Θάλασσα’ οι Αλεξανδρινοί γεωγράφοι και φυσιοδίφες αποκαλούσαν ‘Αράβιο Κόλπο’, δεδομένου ότι στο κεντρικό τμήμα των ανατολικών ακτών του κατοικούσαν οι βαρβαρικές φυλές των Αράβων. Αντίθετα, ο όρος ‘Περσικός Κόλπος’, ο οποίος διατηρήθηκε μέχρι σήμερα, οφείλεται στο γεγονός ότι ένα από τα ιρανικά φύλα, οι Πέρσες, κατοικούσαν στην επαρχία ‘Περσία’ (Φαρς) του Ιράν, η οποία περιλαμβάνει και τις βόρειες ακτές του Περσικού Κόλπου.
Ο πρόλογος του συγκεκριμένου βιβλίου παρουσιάζει μία επισκόπηση των εθνών και των βασιλείων τα οποία υπήρχαν προ είκοσι αιώνων σε όλες τις περιοχές, στις οποίες αναφέρεται ο Περίπλους της Ερυθράς Θαλάσσης. Διαλαμβάνει επίσης μία απαρίθμηση των πολυάριθμων κλάδων των ανατολιστικών επιστημών, οι οποίοι εξειδικεύονται στους πολλούς, μεταξύ των διαφορετικούς, και κορυφαίους πολιτισμούς της Αρχαιότητας, όσους ήκμαζαν στα χρόνια του συγγραφέα του συγκεκριμένου κειμένου.
Πάνω από όλα, ο Περίπλους της Ερυθράς Θαλάσσης αποτελεί το ιστορικώς σημαντικώτερο κείμενο το οποίο αφορά, αφηγείται, διαφωτίζει και επεξηγεί το κορυφαίο ιστορικό φαινόμενο των Δρόμων του Μεταξιού, των Μπαχαρικών και των Αρωμάτων, δηλαδή το διαχρονικό εμπόριο μεταξύ Δύσης και Ανατολής. Αυτό το τεράστιο πλέγμα χερσαίων, θαλασσίων, και δι’ ερήμου διερχομένων εμπορικών οδών αποτελεί την ένταξη παλαιοτέρων εμπορικών δικτύων στο τεράστιο, τεχνικώς και στρατιωτικώς επιμελημένο, διοικητικώς εποπτευμένο, και αυτοκρατορικώς επινοημένο σύστημα βασιλικών οδών στο Αχαιμενιδικό Ιράν. Ληξιαρχική πράξη γεννήσεως των Δρόμων του Μεταξιού, των Μπαχαρικών και των Αρωμάτων αποτελούν η εκ μέρους του Δαρείου Α’ του Μεγάλου επαναλειτουργία της αρχαίας αιγυπτιακής διώρυγας του Σουέζ (η οποία επέτρεπε σε πλοία από το Δέλτα και την Κοιλάδα του Νείλου να πλέουν στην Ερυθρά Θάλασσα) και η συνεπαγόμενη θαλάσσια σύνδεση της ιρανικής επαρχίας της Αιγύπτου με το Ιράν (γύρω στο 520 πτεμ).
Αυτό το καθοριστικό γεγονός της Παγκόσμιας Ιστορίας διαιρεί την προ του Ισλάμ ιστορική περίοδο σε δύο τμήματα, Ανατολική Αρχαιότητα (3300-520 πτεμ) και Ύστερη Αρχαιότητα (520 πτεμ – 622 τεμ), ορίζοντας την Μεσοποταμία και το ιρανικό οροπέδιο ως το επίκεντρο της Παγκόσμιας Ιστορίας. Όλοι οι άλλοι χώροι, χώρες, έθνη και λαοί περιστρέφονταν γύρω από τον χώρο αυτό από κάθε άποψη: πολιτισμική, ψυχική, πνευματική, εκπαιδευτική, θρησκευτική, καλλιτεχνική, επιστημονική, εξουσιαστική, οικονομική και στρατιωτική. Η ίδια πραγματικότητα χαρακτήρισε και τα Ισλαμικά και Χριστιανικά Χρόνια (622-1492), καθώς οι Δρόμοι του Μεταξιού, των Μπαχαρικών και των Αρωμάτων παρέμειναν στα χέρια των Αραμαίων, των Αιγυπτίων, των Υεμενιτών, των Ιρανών και των Τουρανών και έτσι συνέχισαν να καθορίζουν ποια θρησκεία, ποια πίστη, ποια μυστήρια, ποιες ιδέες, ποιες λατρείες, ποιες εξουσίες και ποιος πλούτος διαδίδονταν από που και προς που.
Με την στρατιωτική χρήση της θάλασσας, τις γενοκτονίες τις οποίες επιτέλεσαν οι δυτικο-Ευρωπαίοι βάρβαροι της απάνθρωπης και σατανικής Αναγέννησης, και την εγκληματική διάδοση πρωτόγνωρων και απολίτιστων εννοιών, οι Δρόμοι του Μεταξιού έκλεισαν και η ανθρωπότητα βυθίστηκε στον βούρκο των Άγγλων, των Γάλλων, των Ολλανδών, των Ισπανών και των Πορτογάλων, φθάνοντας έτσι πλέον σήμερα μία στιγμή πριν την πυρηνική εξολόθρευση. Οι Νέοι Δρόμοι του Μεταξιού και η σινική πρωτοβουλία One Belt One Road (絲綢之路經濟帶和21世紀海上絲綢之路 – 一带一路) αποτελούν σήμερα την μόνη ελπίδα επιστροφής του πολιτισμού και επιβίωσης εκείνων οι οποίοι θα επιβιώσουν μετά την εξόντωση της αναγεννησιακής πλάνης, της μεταναγεννησιακής Δυτικής Ευρώπης, και του ιστορικού αναθεωρητισμού τον οποίο οι αποικιοκράτες κακούργοι επέβαλαν παντού για να επιβληθούν διά ψευδών και διαστρεβλώσεων. Αλλά ο Περίπλους της Ερυθράς Θαλάσσης θα παραμείνει σημείον αναφοράς για πάντα.
Κατεβάστε τον Πρόλογο σε PDF:
https://www.academia.edu/49789826/Η_Αναζήτηση_του_Περίπλου_της_Ερυθράς_Θαλάσσης_και_η_Σημερινή_Επιστημονική_Έρευνα
https://www.slideshare.net/MuhammadShamsaddinMe/ss-249702541
No comments:
Post a Comment