Ανύπαρκτη η Γενοκτονία των Ποντίων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, αλλά Υπαρκτή στην Ελλάδα μετά το 1925

Ό,τι ακολουθεί είναη η συνέχεια της αλληλογραφίας την οποία είχα με ένα φίλο αναφορικά με την Κύπρο, την Κρήτη, τους Κύπριους, τους Κρητικούς, την προ σχεδόν 100 ετών ανταλλαγή πληθυσμών, και άλλα σχετικά θέματα. Στο παρόν σημείο η συζήτησή μας επεκτάθηκε και στο άθλιο και σατανιστικό ψέμμα της δήθεν γενοκτονίας των Ποντίων το οποίο μολύνει την ακεραιότητα κάθε Χριστιανού, ο οποίος το πιστεύει. Η οποιαδήποτε ψευδής αναφορά σε ανύπαρκτα θύματα και η επί τούτω προσφερόμενη λατρεία αποτελούν άλλη θρησκεία και πιο συγκεκριμένα εκδήλωση νεκρολατρείας και σατανισμού.  

 

Πολύ περισσότερο, επειδή η πραγματική γενοκτονία των Ποντίων δεν επιελέσθηκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία (η Τουρκία δεν υπήρχε τότε) αλλά στην Ελλάδα μετά το 1925. Το πως και το γιατί θα το διαβάσετε παρακάτω.

 

Κλείνω το μικρό αυτό εισαγωγικό σημείωμα τονίζοντας ότι κάθε υπολογισμός και εκτίμηση του τύπου "ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος και σύμμαχος" αποτελεί απάνθρωπη διαστροφή, αλγεινά αντίχριστη τοποθέτηση, αθεϊστική προσέγγιση και νοοτροπία συμμοριτών. Είτε όλοι οι κάτοικοι όλων των χωρών σε όλες τις εποχές έχουν τα ίδια δικαιώματα, είτε η παγκόσμια κοινωνία θα εξαφανισθεί επειδή απαγορεύεται να υπάρχει. Δεν υπάρχει ανθρώπινη νόηση, ομιλία, κίνηση και δράση χωρίς ηθικά μέτρα και σταθμά. Και αυτά είναι παντού και πάντα τα ίδια.

 

Εάν είχαν δικαίωμα οι Αρμένιοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας να συμμαχήσουν με τους Ρώσσους, οι Πόντιοι με τους Έλληνες, και οι Άραβες της Χετζάζης με τους Άγγλους και τους Γάλλους, τότε και οι Τούρκοι της Δυτικής Θράκης έχουν κάθε δικαίωμα να συμμαχήσουν με την Τουρκία και να αποσχισθούν από την Ελλάδα, οι Κόπτες της Αιγύπτου να συμμαχήσουν με την Ιταλία και να αποσχισθούν από την Αίγυπτο, και οι Αζέροι και οι Τουρκμένοι του Ιράν να συμμαχήσουν με το Αζερμπαϊτζάν και το Τουρκμενιστάν και να αποσχισθούν από το Ιράν. Εδώ δεν είναι θέμα ανα εγώ συμφωνώ με το παραπάνω ή όχι. Το θέμα είναι ότι αν κάποιος δέχεται κάτι τέτοιο ως επιλογή πρέπει να το αποδέχεται σε όλες τις περιπτώσεις.

 

Αφ' ης στιγμής συμμάχησαν με τους Γάλλους και τους Ρώσσους οι Αρμένιοι πριν και κατά τον Α' ΠΠ, στρεφόμενοι κατά της ίδιας της πατρίδας τους, δηλαδή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ήταν εκείνοι υπεύθυνοι για ό,τι και αν τους συνέβη. Το ίδιο ισχύει για τους Ρωμιούς της Θράκης, της Πόλης, και της Ανατολής, δηλαδή τους Πόντιους, τους Μικρασιάτες και τους Καππαδόκες. Ελάχιστοι χάρηκαν στην Σμύρνη το 1919 με την άφιξη του ελληνικού στρατού. Μια οικτρή, αποπλανημένη τοπική ελίτ εκμαυλισμένη από το αθηναϊκό κράτος το οποίο με εμπορικά-οικονομικά ανταλλάγματα, δηλαδή ένα σιχαμερό, αντίχριστο και σατανικό αλισβερίσι, είχε προσπαθήσει να τους διαφθείρει. Αλλά οι περισσότεροι Ρωμιοί γνώριζαν ότι εκείνα τα γελοία χαχανίσματα για την απαράδεκτη, αυτοκτονική και απαγορευτική αποβίβαση στρατιωτών του κρατιδίου Αθηνών στην Σμύρνη θα έβγαιναν τελικώς ξυνά από την μύτη. Και δικαιώθηκαν.

 

 Η Οθωμανική Αυτοκρατορία το 1914

Το ίδιο ισχύει και σήμερα. Η λυσσασμένη, ρατσιστική, αντιτουρκική πολιτική του καθαρματικού καθεστωτος Αθηνών το μόνο που μπορεί να επιφέρει είναι η τελική και ολοσχερής εξόντωση του κράτους αυτού και του πληθυσμού του. Η επερχόμενη εξόντωση θα επισυμβεί ως τιμωρία αλλά οι φορείς του απελπιστικού κτυπήματος δεν θα είναι οι Τούρκοι. Γιατί; Διότι, ως αυθεντικοί (αν και όχι συνειδητοί) κληρονόμοι της Ρωμανίας, δηλαδή της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, έχουν την καρδιά και το μυαλό ενός Λέοντα Γ' Ίσαυρου, ενός Ηράκλειου και ενός Ιουστινιανού.

 

Αντίθετα, τα νοτιοβαλκανικά εθνοφυλετικά σκύμβαλα, τα οποία αποκαλούνται 'Ελλάδα', δεν έχουν καμμιά υπαρκτή ιστορική παράδοση δική τους. Ο σιχαμένος και βδελυρός ψευτο-εγωϊσμός και ο αρχαιολατρικός εθνικισμός τους είναι απλά και μόνον η τρόμπα με την οποία εγκληματίες Γάλλοι, Άγγλοι και Αμερικανοί συνεχώς φουσκώνουν και συνεπώς ξεμωραίνουν το όποιο σκουπίδι τύπου Δένδια. Έτσι, το μόνο που διαθέτουν σήμερα οι πτωχευμένοι ψευτο-Έλληνες είναι πολύς αέρας στα αλλοιώς κούφια μυαλά τους. Όμως ο αέρας είναι θανατηφόρα μολυσμένος... .

 

 

---- Απάντηση περί Τουρκοκυπρίων και Τουρκοκρητικών ---

 

 

Ευχαριστώ για την απάντηση σας. Αλλά σκέφτομαι ότι όπως οι Πόντιοι για παράδειγμα και άλλοι Μικρασιάτες αφομοιώθηκαν στην Ελλάδα παρά τα τόσα προβλήματα, οι Τουρκοκρητικοί δεν θα μπορούσαν να είχαν συγχωνευτεί με τους Τουρκοκύπριους και όλοι αυτοί με την υπόλοιπη Τουρκία;

 

Αυτά.

 

 

---- Ανταπάντηση -----------

 

 

Έχεις δίκιο ως 'τεχνική προσέγγιση', αλλά ο παραλληλισμός σου δεν είναι σωστός!

 

Δεν χρειάζεται να μου απαντάς στον πληθυντικό. Είμαι ένας άνθρωπος, όχι δύο ή τρεις.

 

Στους μεγαλύτερους αυτοκράτορες, χαλίφηδες, σοφούς, αρχιερείς, προφήτες και στρατηλάτες, ακόμη και οι στρατιώτες τους μιλούσαν μαζί τους στον ενικό. Από τον Μωϋσή, τον Ηλία, τον Ιησού και τον Μωάμεθ μέχρι τον Ασσουρμπανιπάλ, τον Σαπούρ Α’, τον Ιουστινιανό και τον Τιμούρ (Ταμερλάνο).

 

Ο πληθυντικός είναι μία ξένη, φράγκικη, επινόηση και διαδόθηκε ανάμεσα στους Ρωμιούς με την γαλλική αποικιοκρατία τους τελευταίους δύο αιώνες.

 

----------------------------------------------  

 

Όπως σωστά λες, υπήρχαν προβλήματα με τους Πόντιους και τους Μικρασιάτες.

Και υπήρχαν με τους Τουρκο-κρητικούς στην Τουρκία. 

 

Αλλά οι Πόντιοι και οι Μικρασιάτες είχαν περισσότερα προβλήματα στην Ελλάδα παρά οι Τουρκο-κρητικοί στην Τουρκία. 

Αυτό οφείλεται σε δύο λόγους:

 

Πρώτον, υπήρχε μεγάλη αντιπάθεια ένθεν και ένθεν επειδή οι Μωριάτες και οι Ρουμελιώτες στην Ελλάδα αισθάνονταν κατώτεροι, λιγώτεροι μορφωμένοι, λιγώτεροι πολιτισμένοι και φτωχότεροι από τους Πόντιους και τους Μικρασιάτες.

 

Και οι Πόντιοι και οι Μικρασιάτες έβλεπαν τους Μωριάτες και τους Ρουμελιώτες ως άξεστους βουνίσιους.

 

Μην ξεχνάς ότι η Οθωμανική Μικρά Ασία είναι πολύ μεγαλύτερο αστικό πληθυσμό ενώ η Ελλάδα του 1919 ή του 1911 ήταν μία αγροτική χώρα με μία υποτυπώδη πρωτεύουσα.

 

Δεύτερον, η πληθυσμιακή αντιστοιχία στην Ελλάδα ήταν τεράστια: ενάμιση εκατομμύριο πρόσφυγες έφθασαν στην Ελλάδα με την ανταλλαγή. Αλλά είχαν ήδη πάει στην Ελλάδα κάτι λίγες εκατοντάδες χιλιάδες Μικρασιάτες στην περίοδο 1914-1921. Πως να στο πω; Και η Άννα Καλουτά Σμυρνιά ήταν. Αλλά, όπως αρκετοί άλλοι, είχαν οικογενειακώς μετακινηθεί στην Αθήνα πριν το 1922. Πάρα πολλοί Μικρασιάτες έβλεπαν το 1919 ότι δεν υπήρχε ούτε μία περίπτωση στο εκατομμύριο ο ελληνικός στρατός να κρατήσει την Σμύρνη και την περιοχή της. Και έτσι, τελικά, το 1926, ένας στους τρεις σχεδόν στην Ελλάδα ήταν ξένος. Είναι πολύ μεγάλη αντιστοιχία.

 

Οι Τουρκο-κρητικοί στην Τουρκία είχαν καλύτερη τύχη λόγω Ατατούρκ. 

Και ήταν αναλογικά λιγώτεροι, και τους διέσπειραν στα δυτικά (Αϊβαλίκ, Μανίσα, Αϋντίν, Σμύρνη, κλπ) όπου ταίριαζαν πολύ πιο πολύ νοοτροπικά-συμπεριφορικά με τους εκεί ντόπιους Τούρκους.

 

Δεν γνωρίζω σε ποιον βαθμό έχεις περπατήσει την Τουρκία τόσο εκτεταμένα όσο εγώ.

 

Αλλά δεν έχω δει απόγονο Τουρκο-κρητικών σε Γιοζγκάτ, Ερζερούμ και Αρνταχάν! Ούτε σε Ικόνιο, Καισάρεια και Σεβαστεία.

Εκεί δεν θα «κολλούσαν» με τίποτα.

 

Αν και οι περισσότεροι Τουρκο-κρητικοί ζούσαν στα ενδότερα (Μεσαριά, Κάντια/Ηράκλειο), είναι πολύ πιο νησιωτικοί άνθρωποι από τους Τούρκους της Κεντρικής και Ανατολικής Ανατολίας. Πιο εύκολα θα «κολλούσαν» στο Ντιγιάρμπεκιρ και στην Ούρφα αλλά ούτε εκεί έτυχε να βρω κανένα.

 

------------------------------------  

 

Αλλά το παραπάνω είναι το έλασσον. Το μείζον ακολουθεί: 

 

Η πρότασή σου έχει το εξής βασικό πρόβλημα και αναντιστοιχία:

 

Και οι Πόντιοι και οι Μικρασιάτες και οι Τουρκο-κρητικοί διασπάρηκαν βασικά στις ηπειρωτικές χώρες.

 

Ναι στάλθηκαν ή μετεγκαστάθηκαν μόνοι τους κάποιοι Μικρασιάτες σε Λέσβο, Χίο, Σάμο και Κρήτη (δυο αδελφές του παππού μου, του πατέρα της μητέρας μου). Αλλά ταίριαζαν πολύ πιο πολύ μεταξύ τους από όσο Κρητικοί με Κυπρίους (και από τις δύο πλευρές).

 

Η πρότασή σου, όσο και αν είναι γεωπολιτικά έξυπνη, φέρνει συμπαγείς πληθυσμούς ενός νησιού σε ένα άλλο, πολύ διαφορετικό. 

 

Και πρόσεξέ το στην Βόρεια Κύπρο: δεν συγχωνεύονται οι Τούρκοι έποικοι με τους Τουρκο-κύπριους. 

 

Και οι Τουρκο-κρητικοί είναι κυριολεκτικά άλλη πάστα ανθρώπων από τους Τουρκο-κύπριους. 

 

Νάσαι πάντα καλά και ο Θεός μαζί σου!

Σαμσαντίν

 

Πληθυσμιακή σύνθεση των βορειοανατολικών οθωμανικών βιλαετίων: Τούρκοι (πράσινο), Κουρμάντζι και Ζαζά (γαλανό), Αρμένιοι (κόκκινο) και διάφοροι άλλοι (καφέ).

 

------ Ανταπάντηση φίλου με άρθρο του Δ. Λιθοξόου για τις απώλειες των Ποντίων -----

 

 

Οι πραγματικοί αριθμοί για τον πληθυσμό των Ποντίων (1907-1922)

του Δημήτρη Λιθοξόου

 

Η 19η Μαΐου έχει ανακηρυχθεί από το ελληνικό κοινοβούλιο [1] ως «ημέρα μνήμης για τη γενοκτονία του Ποντιακού Ελληνισμού». Τη φετινή επέτειο επιχειρώ να επαναφέρω στη συλλογή μνήμη μερικούς «άγνωστους» αριθμούς. Το ερώτημα είναι: ποιος ο αριθμός των «ομογενών» του Πόντου και πόσοι από αυτούς σκοτώθηκαν την περίοδο 1914-1922;

 

Στο βιβλίο Ιστορίας της Γ’ Λυκείου, του υπουργείου «Εθνικής Παιδείας», διαβάζουμε στο σχετικό απόσπασμα της διδακτέας ύλης: «Από τους 697.000 Πόντιους που ζούσαν το 1913 στον Πόντο, περισσότεροι από 353.000, δηλαδή ποσοστό μεγαλύτερο από το 50%, θανατώθηκαν μέχρι το 1923» [2].

 

Συμφωνούν ωστόσο οι αριθμοί της «εθνικής ιστορίας» με τους αριθμούς των ιστορικών πηγών; Η οθωμανική απογραφή του 1907, εμφανίζει στα τρία βιλαέτια που περιλαμβάνουν την περιοχή του Πόντου (Sivas, Trabzon, Kastamonu), ένα πληθυσμό 305.909 Ρωμιών (Rum). Στην ίδια περιοχή κατοικούν επίσης 203.920 χριστιανοί Αρμένιοι και 3.123.913 μουσουλμάνοι [3].

 

Vilayet                                 Müslüman       Rum       Ermeni

Sivas (Σεβάστεια)                     972.788      67.374    144.056

Trabzon (Τραπεζούντα)        1.071.988    215.474      50.055

Kastamonu (Κασταμονή)      1.088.137      23.061       9.809

σύνολο                                     3.132.913    305.909    203.920

 

Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, δημοσιεύει δώδεκα χρόνια αργότερα (σε εποχή ελληνικών εδαφικών διεκδικήσεων κατά της Τουρκίας) τη δική του στατιστική. Σύμφωνα με αυτή ο αριθμός των «ομογενών» που ζουν το 1919 στις 891 κοινότητες, των έξι εκκλησιαστικών επαρχιών του Πόντου, είναι 408.796 άτομα [4]. Συγκρίνοντας τη στατιστική με την οθωμανική απογραφή του 1906 το πατριαρχικό μιλέτι   η ορθόδοξη κοινότητα) εμφανίζεται εδώ κατά 33,6% μεγαλύτερο. Αναλυτικά τα νούμερα έχουν ως εξής:

 

εκκλησιαστική επαρχία κοινότητες ομογενής πληθυσμός σελ.

ΚΟΛΩΝΙΑΣ                  91      52.855   235

ΧΑΛΔΙΑΣ                      145      77.845   241

ΡΟΔΟΠΟΛΕΩΣ              47      20.657   264

ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ         73      58.734   273

ΑΜΑΣΕΙΑΣ                   340     131.181  289

ΝΕΟΚΑΙΣΑΡΕΙΑΣ       195       67.424  307

σύνολο                            891     408.696

 

Ας έρθουμε τώρα στον αριθμό των ποντίων προσφύγων. Οι χριστιανοί πρόσφυγες που ήρθαν στην Ελλάδα από τον Πόντο, τα επόμενα χρόνια, ήταν 182.169 άτομα. Από τους πρόσφυγες αυτούς 17.528 (8.979 άρρενες και 8.549 θήλεις) ήρθαν «προ της μικρασιατικής καταστροφής» και 164.641 (79.292 άρρενες και 85.349 θήλεις) «μετά την μικρασιατική καταστροφή». Πρόκειται για τα επίσημα στοιχεία της απογραφή πληθυσμού του 1928 [5].

 

Ας αφαιρέσουμε τώρα (στρογγυλοποιώντας) τον αριθμό των 182 χιλιάδων πόντιων προσφύγων, α) από τον αριθμό των 306 χιλιάδων κατοίκων του Πόντου της οθωμανικής απογραφής του 1906 και β) από τους 409 χιλιάδες της πατριαρχικής στατιστικής του 1919. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε ένα υπόλοιπο 124 χιλιάδες και στη δεύτερη ένα υπόλοιπο 227 χιλιάδες.

 

Ο Τάσος Κωστόπουλος [6] σημειώνει σωστά πως εκτός των Ποντίων που απογράφηκαν ως πρόσφυγες στην Ελλάδα το 1928, πρέπει να υπολογιστούν «όσοι πέθαναν μετά την άφιξή τους στην Κωνσταντινούπολη και την Ελλάδα (που δεν ήταν λίγοι) κι όσοι έφυγαν στη Ρωσία (τουλάχιστον 85.000 το 1917-1918), συν ένας άγνωστος - αλλά όχι αμελητέος – αριθμός αργότερα ή απευθείας στην Αμερική και τη Δυτική Ευρώπη».

 

Αν όλοι αυτοί είναι γύρω στις 100 χιλιάδες, τότε ο αριθμός που απομένει, οι Πόντιοι δηλαδή που πέθαναν ή σκοτώθηκαν την περίοδο 1914-1922 είναι περίπου 75 χιλιάδες (συνεκτιμώντας τα στοιχεία της οθωμανικής απογραφής και της πατριαρχικής στατιστικής). Αριθμός που σε κάθε περίπτωση είναι πολύ διαφορετικός από τον επίσημο αριθμό των 353.000. Και ο νοών νοείτω...

 

[1] Στις 24 Φεβρουαρίου του 1994.

[2] Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και θρησκευμάτων – Παιδαγωγικό Ινστιτούτο, Θέματα νεοελληνικής Ιστορίας, Γ’ Τάξη Γενικού Λυκείου (θεωρητική κατεύθυνση), Οργανισμός Εκδόσεων Ελληνικών Βιβλίων, Αθήνα, σ. 253.

[3] Τα στοιχεία υπάρχουν στο βιβλίου του έγκυρου ιστορικού Kemal H. Karpat, Demographic and Social Characteristics 1830-1914, The University of Wisconsin Press, 1985, σελ. 168. Τον Karpat έχουν χρησιμοποιήσει οι έλληνες πανεπιστημιακοί για να δείξουν το μέγεθος των ορθόδοξων χριστιανών της Μακεδονίας, κατά την ίδια περίοδο.

[4] Οικουμενικόν Πατριαρχείον, Μαύρη Βίβλος διωγμών και μαρτυριών του εν Τουρκία Ελληνισμού (1914-1918), εν Κωνσταντινουπόλει, εκ του πατριαρχικού τυπογραφείου, 1919.

[5] Ελληνική Δημοκρατία – Υπουργείον Εθνικής Οικονομίας – Γενική Στατιστική Υπηρεσία της Ελλάδος, Στατιστικά αποτελέσματα της απογραφής πληθυσμού της Ελλάδος της 15-16 Μαίου 1928, εν Αθήναις, εκ του Εθνικού Τυπογραφείου 1933, σελ. 411.

[6] Τάσος Κωστόπουλος, Πόλεμος και Εθνοκάθαρση – Η ξεχασμένη πλευρά μιας δεκαετούς εθνικής εξόρμησης (1912-1922), Βιβλιόραμα, Αθήνα 2007, σελ. 254

Από εδώ https://www.a-pella.gr/2015/11/1907-1922.html

 

 

------------- Δεύτερη ανταπάντησή μου -----------------

 

 

Αχαχαχα! Εδώ γέλασα πολύ όταν το πρωτοείδα! Και όχι επειδή το άρθρο έχει κάποιο λάθος. Το αντίθετο μάλιστα! Είναι πολύ καλογραμμένο και σωστά τοποθετημένο. Νάσαι καλά!

 

Απλώς, μου εθύμισες τον εαυτό μου στις αρχές του 1990! Και ένα περιστατικό! Και ξεκαρδίστηκα όταν το πρωτοδιάβασα, το email σου αυτό! Είμαι πολύ πνιγμένος αυτές τις ημέρες, γι’ αυτό παίρνει κάποιες ημέρες το να απαντώ σε γράμματα.

 

Φυσικά και δεν υπήρξε ποτέ καμμία γενοκτονία Αραμαίων (Σουριάνι — ο όρος ‘Ασσύριοι’ είναι ολότελα ψεύτικος), Αρμενίων και Ποντίων.

 

Οι παππούδες και οι γιαγιάδες μου ήταν εκεί στα 30-35 τους το 1922. Και αυτοί μου είπαν. Αυτοί ήξεραν και αυτοί είπαν την αλήθεια. Ούτε και ποτέ γράφηκε σε ελληνικές (ή άλλες) εφημερίδες αυτό ψέμμα το 1920, το 1930, το 1940, το 1950, το 1960, ή το 1970.

Τα έξι πολεμικά μέτωπα στα οποία υποχρεώθηκαν να πολεμήσουν οι ηρωϊκοί Οθωμανοί αξιωματικοί και στρατιώτες κατά τον Α’ ΠΠ. Η ήττα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εμφανέστατα δεν οφείλεται σ’ αυτούς αλλά σε τρεις αιώνες ανίκανης θρησκευτικο-σουλτανικής εξουσίας, υποκινημένης (από τους θρησκευτικούς προύχοντες του Ισλάμ περί τον σεϊχουλισλάμη) άγνοιας, αμάθειας και ψευδοϊσλαμικής παράνοιας.

Δεν θα μου πουν εμένα τα πληρωμένα καθάρματα, οι βρωμεροί γκάνγκστερς και οι άθλιοι εγκάθετοι των μεταπολιτευτικών κακουργηματικών ψευτο-κυβερνήσεων σε πλήρως καπελλωμένους ψευδο-συλλόγους Μικρασιατών, Καππαδοκών και Ποντίων το τι είναι αλήθεια. Είναι κακούργοι πληρωμένοι να λένε τα σατανικά ψέμματα των καθαρμάτων του σιωνισμού, της μασωνίας, και του ιησουϊτισμού. Ο καθένας από αυτούς έχει πουλήσει την μητέρα του στα σκλαβοπάζαρα της Μοζαμβίκης και αυτό το έχω πει επανειλημμένα.

 

Ουδέποτε γράφηκε στα ελληνικά η έκφραση «γενοκτονία των Ποντίων» πριν από το 1974 και την τότε ίδρυση του νεο-ναζιστικού σατανικού κόμματος ΠΑΣΟΚ από το άθλιο απόβρασμα ‘Ανδρέας Παπανδρέου’. Αυτός βέβαια ασφαλώς και δεν θα γινόταν πρωθυπουργός ούτε στον αιώνα τον άπαντα, αν δεν ήταν παντρεμένος με την σιχαμερή πράκτορα της ΣΙΑ Μάργκαρετ Τσαντ, την οποία χώρισε όταν διέκοψε τις σχέσεις του με την ΣΙΑ και άρχισε να συνεργάζεται με την αγγλική Ιντέλιτζενς Σέρβις, οπότε και παντρεύτηκε την άλλη, εξίσου αισχρή και πανάθλια, πράκτορα των αγγλικών μυστικών υπηρεσιών Δήμητρα Λιάνη, κόρη γνωστού στρατηγού και πράκτορα των Άγγλων ήδη στα χρόνια του Β’ ΠΠ.

 

Στέλεχος του τρισάθλιου Παπανδρέου στο ΠΑΣΟΚ ήταν και ένας αμόρφωτος και άξεστος τρομοκράτης, ονόματι Μιχάλης Χαραλαμπίδης, ποντιακής καταγωγής και κρυπτο-ναζιστής (υπό ακρο-αριστερό προσωπείο) ο οποίος έχει ένα απίστευτα ογκώδη φάκελλο στις ιταλικές μυστικές υπηρεσίες λόγω των σχέσεών του με τις Ερυθρές Ταξιαρχίες (Brigate Rosse). Αυτό το κομπλεξικό ανθρωπάκι ξεκίνησε την νεο-ναζιστική, ρατσιστική, αντι-τουρκική ατζέντα στην Ελλάδα, βγάζοντας ηλίθια και ασυνάρτητα βιβλία στην Ελλάδα περί Κουρδιστάν τα οποία γελοιοποίησα με βιβλιοκρισία μου η οποία είναι πρόσφατα αναδημοσιευμένη στο Ιντερνέτ:

https://www.academia.edu/48945216/Οι_Κούρδοι_και_τα_Προβλήματα_Διιστορικών_Αναλύσεων_The_Kurds_and_the_problems_of_interdisciplinary_historical_researches

 

 Το ρωσσικό-οθωμανικό μέτωπο του Καυκάσου 1914-1916

Επανειλημμένα συγκρούστηκα μαζί του, όταν ακόμη περνούσα από την Ελλάδα στην δεκαετία του 1980. Δεν με ενδιαφέρει να γράψω ούτε το ιστορικό της ζωής μου, ούτε μία αυτοβιογραφία, αλλοιώς στο θέμα το οποίο αναφέρεις θα αφιέρωνα ένα βιβλίο 1500 σελίδων με πολλά ντοκουμενταρισμένα επεισόδια της σύγκρουσής μου με το σάπιο ψευτο-κράτος ‘Ελλάδα’ και τους μίζερους υπηρέτες του. Αλλά δεν μπορώ να κάτσω να δώσω σημασία τώρα σ' εκείνο τον μολυσμένο υπόνομο. Το καταραμένο αυτό σατανοκράτος ένα χρόνο νωρίτερα ή δύο χρόνια αργότερα θα διαλυθεί, θα καταστραφεί, θα εξαφανιστεί και θα πάει στον διάολο - στον οποίο άλλωστε εγγενώς ανήκει και κανένας δεν πρόκειται να σώσει κανένα στην σάπια, άχρηστη και νεκρή εκείνη κοινωνία. Και ευτυχώς βρίσκομαι πολύ μακριά, πολύ πιο ανατολικά, και με ενδιαφέροντα τα οποία με τραβούν ακόμη ανατολικώτερα.

 

Οπότε, και για να σου εξηγήσω τον λόγο για τον οποίο γέλασα, πρέπει να σου πω ότι ο εκδοτικός οίκος στον οποίο έβγαλα στην Ελλάδα τα περισσότερα από τα εκεί βιβλία μου (Στοχαστής) ανήκε σε ένα ψυχικώς άρρωστο εθνικιστή, οικτρό ψευτο-κομμουνιστή, ρατσιστή, ιστορικώς αμόρφωτο και επιστημονικώς ανίδεο τόσο όσο και όλοι οι άλλοι εν Ελλάδι δήθεν καλλιεργημένοι εκδότες (οι ελάχιστες εξαιρέσεις απλώς επιβεβαιώνουν τον κανόνα), οι οποίοι βγάζουν ηλίθια και άχρηστα ψευτο-βιβλία και μεταφράζουν αηδίες, για να στραβώνουν τον μέσο κάτοικο εκείνης της κακορίζικης χώρας.

 

Εκείνος λοιπόν ο εκδότης ονομαζόταν Λουκάς Ανδρέου αλλά ήταν περισσότερο γνωστός με το κωμικό ψευδώνυμο Λουκάς Αξελός ('κωμικό' ήταν το ψευδώνυμο επειδή ως όνομα ήταν ήδη γνωστό ως άλλου, αληθινού, διανοητή). Αυτός λοιπόν βρισκόταν στο ίδιο, ρατσιστικό, σωβινιστικό και χολερικό μήκος κύματος με τον "προωθημένο" πλέον ως ΚΥΠατζή (μετά το 1981) Μιχάλη Χαραλαμπίδη (δηλαδή το προαναφερμένο κάθαρμα). Ο ίδιος πάντοτε εκδότης ήταν προσωπικά γνωστός με τον εξαιρετικό, μαχητικό, ηρωϊκό, αξιοθαύμαστο και αξιοσέβαστο συγγραφέα, του οποίου κείμενο μου στέλνεις με αυτό το email σου: του Δημήτρη Λιθοξόου.

 

Τον τελευταίο, τον είχα γνωρίσει προσωπικά στο γραφείο του εκδοτικού οίκου εκείνου, στην περίοδο κατά την οποία συνεργαζόμουν μαζί τους, δηλαδή από το 1991 μέχρι το καλοκαίρι 1994, όταν πλέον μετακόμισα στην Τουρκία και στην Βόρεια Κύπρο. Είχαμε συναντηθεί μία φορά νομίζω, και είχαμε ανταλλάξει λίγα λόγια αμοιβαίας εκτίμησης, επειδή τότε υπερασπίζαμε και οι δύο το απόλυτο και ιστορικά κατοχυρωμένο δικαίωμα της Μακεδονίας να χρησιμοποιεί το όνομα το οποίο το έθνος εκείνο επιθυμεί δι’ εαυτό, πολύ περισσότερο επειδή ούτε οι Αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες, ούτε και Αρχαία Ελλάδα υπήρξε ποτέ.

 

Το διανοητικό, διπλωματικό, στρατιωτικό και πολιτικό παρασκεύασμα "Ελλάδα" είναι μία σύγχρονη ακαδημαϊκή καρικατούρα Γάλλων και Άγγλων αποικιοκρατικών εγκληματιών, ψευδο-επιστημόνων και ιστορικών συνηθισμένων να διαστρεβλώνουν επί πληρωμή την ιστορική πραγματικότητα. Ούτε και τότε ζούσα στην Ελλάδα (είχα, δόξα τω Θεώ, φύγει από το 1978), αλλά περνούσα μόνο για να βλέπω τον πατέρα μου και να αφήνω τις συνεργασίες μου σε περιοδικά, εφημερίδες, εγκυκλοπαίδειες και εκδοτικούς οίκους. Όσο ζούσε ο πατέρας μου, ήθελα να του δείχνω τμήμα των αποτελεσμάτων των σπουδών τις οποίες εκείνος με είχε βοηθήσει να κάνω σε πολλές χώρες. 

 

Οπότε, σε μία τέτοια περίσταση και χωρίς να είναι κανένας άλλος μπροστά, ο προαναφερμένος εκδότης μου ανέφερε την γελοία έκφραση «ποντιακή γενοκτονία» (ήταν το 1992 ή το 1993). Αμέσως ξεκαρδίστηκα στα γέλια, και αυτό ακριβώς μου θύμισε το γράμμα σου. Στη συνέχεια, μετά τα γέλια, του είπα:

 

- Μα τι νομίζεις ότι ήταν ο Πόντος των τελευταίων οθωμανικών χρόνων για να σκοτωθούν τάχα τόσοι Πόντιοι ; Η παραλία της Κίνας ήταν - με την Σαγκάη, την Καντώνα, το Χογκ Κονγκ και το Μακάο - για να έχει τόσο πληθυσμό, ώστε ενδεχομένως να επισυμβεί η ψευτο-γενοκτονία την οποία μου αναφέρεις; Ξέρεις πόσο ελάχιστος ήταν τότε ο συνολικός πληθυσμός των βορειοανατολικών επαρχιών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας;

 

Οπότε και κείνος το βούλωσε, έβγαλε το σκασμό, και μιλήσαμε για το όποιο βιβλίο τύχαινε να ετοιμάζω τότε και για το οποίο του είχα πάει κάποια χειρόγραφα. Μη νομίζεις ότι πιστεύουν τα ψέμματα που λένε! Μεταξύ τους απλώς γελάνε και τα τσεπώνουν. Όλα είναι οργανωμένα από τα βρωμερά καθάρματα, δηλαδή τους Έλληνες εφοπλιστές, οι οποίοι είναι τα κατεξευτελισμένα τσιράκια των αγγλικών τραπεζών και δεν χρηματοδοτούν την παραχάραξη της Ιστορίας με την δήθεν 'συνέχεια' του ούτως ή άλλως ανύπαρκτου "ελληνισμού", και δεν προωθούν το ελληνοκεντρικό ψέμμα και την αντιτουρκική ρατσιστική χολέρα από δικό τους ενδιαφέρον αλλά επειδή οι Άγγλοι αποικιοκράτες τους διατάσσουν να το κάνουν, έτσι ώστε η Αγγλία και οι άλλες αποικιοκρατικές σύμμαχες χώρες της να προάγουν τα όσα σενάρια επιδιώκουν να υλοποιήσουν.

 

Το μέτωπο του Καυκάσου τον Σπτέμβριο του 1917

Τα ανίερα ψέμματα για την ποντιακή ψευδο-γενοκτονία είναι τέτοιο αίσχος να λέγονται από στόματα Χριστιανών Ορθοδόξων, ώστε αυτοί πάραυτα μετατρέπονται σε σατανιστές λέγοντάς τα. Γι' αυτό και το οικτρό τέλος του είναι εγγύτατο και αναπόφευκτο.

 

Πέταξε, φίλε μου, και την ψευτοϊστορία της δήθεν ποντιακής γενοκτονίας και την όλη χώρα στα σκουπίδια! Μη χάνεις την ώρα σου μαζί τους! Δεν αξίζουν ούτε μισό δευτερόλεπτο για να τους φτύσεις! Η αλήθεια είναι ολότελα αντίστροφη:

 

Η πραγματική γενοκτονία των Ποντίων έγινε στην Ελλάδα από το 1925 και μετά.

 

Τους απαγόρευσαν να διδάσκουν την γλώσσα τους σε δημοτικά και γυμνάσια, να μελετούν σωστά και επιστημονικά την ιστορία και την λογοτεχνία, τις παραδόσεις και τις αρχαιότητές τους σε πανεπιστήμια, βιβλιοθήκες, μουσεία και ερευνητικά κέντρα, και προσπάθησαν συστηματικά και ασταμάτητα να τους εξοντώσουν πνευματικά επιβάλλοντας δικτατορικά πάνω τους την άθλια ψευτογλώσσα του ψευτο-κράτους ‘Ελλάδα’. Η νεοελληνική ψευτο-γλώσσα δεν είναι συνέχεια των ρωμέικων της χριστιανικής αυτοκρατορίας της Ρωμανίας και των οθωμανικών χρόνων, αλλά μία οικτρά παρασκευασμένη γλώσσα επίσης εντελώς άσχετη και με τα αρχαία ελληνικά. Το γλωσσικό αυτό σκύμβαλο, το σκάρωσαν στην Γαλλία αρχικά με τον Κοραή: σαν μια κακομαγειρεμένη μπουγιαμπέσα διέθετε αρχαιοελληνικές λέξεις, αλλά γαλλική γραμμτική, συντακτικό και εκφρασεολογία. Τα τουρκικά -και όχι τα ψεύτικα νεο-ελληνικά- είναι πιο κοντά στα ρωμέικα και στα αρχαία ελληνικά: έχουν το ρήμα στο τέλος της πρότασης. Αυτό τα λέει όλα. 

 

https://www.academia.edu/46916384/Ottoman_Empire_and_Modern_Greece_a_Failed_State_with_no_Education_and_a_Fake_State_with_False_Education_J_Ph_Fallmerayer_A_Korais_and_D_Byzantios_Part_III 

 

------------------------------------- 

 

Ευτυχώς εγώ δεν ήθελα ποτέ να μείνω στην Ελλάδα, και από τα παιδικά μου χρόνια, ο κύριος σκοπός μου ήταν να σπουδάσω αρχαίες γλώσσες και θρησκείες, Ιστορία και πολιτισμό της Μεσοποταμίας, της Αιγύπτου, του Ιράν και γενικώτερα της Ανατολής. Και μετά το 1978, δεν έζησα στην Ελλάδα. Ήμουν μόνον περαστικός. Μετά το 2001, δεν ξαναπέρασα ούτε και επικοινώνησα με παλαιότερους γνωστούς, φίλους και συγγενείς. Ούτε και εκείνοι επικοινώνησαν μαζί μου. Καλλίτερα! Δεν υπήρξα άλλωστε ποτέ Έλληνας. Και τι είναι ένα ελληνικό διαβτήριο; Ένα κομμάτι άχρηστο χαρτί που ανενδοίαστα καίγεται ή πετιέται στον βόθρο. 

 

Η οθωμανική αντεπίθεση στον Καύκασο το 1918 (υπό τον Εμβέρ πασά) έγινε για να αποτραπεί αζερική γενοκτονία από τους Αρμένιους

Αλλά πρέπει να αναγνωρίσω ότι ο Δημήτρης Λιθοξόου και δεν σπούδασε και δεν έζησε στο εξωτερικό, αλλά με τις λίγες δυνάμεις που διέθετε είχε το κουράγιο και την παρρησία να πει την αλήθεια και να απορρίψει τα σατανικά ψεύδη των κακούργων ψευδο-καθηγητών πανεπιστημίων στην Ελλάδα, οι οποίοι είναι οι πονηροί και τιποτένιοι λωποδύτες που κλέβουν τα λεφτά του εκεί μεσου φορολογούμενου. Είναι σχεδόν 30 χρόνια από τότε που είδα τον Λιθοξόου ή διάβασα κείμενό του για τελευταία φορά. Δεν ξέρω τι απέγινε. Δεν ξέρω αν ζει ή τι πιστεύει. Το email σου μου τον θύμισε και σε ευχαριστώ! Μακάρι να είναι καλά στην υγεία του και να συνεχίζει τον αγώνα του.

 

Όπως ξέρεις, είναι ακράδαντη ισλαμική πίστη ότι είναι πολύ πιθανό, είτε πριν από την εποχή του προφήτη Μωάμεθ είτε μεταγενέστερα, ένα άτομο να έζησε σε μία μη μουσουλμανική κοινωνία και ακόμη να μην άκουσε ποτέ ούτε μία λέξη για το Ισλάμ, αλλά να πέρασε όλο του τον βίο ως αληθινός πιστός, τέλειος άνθρωπος, και υποδειγματικά δίκαιος και αμερόληπτος εκτιμητής – με άλλα λόγια ως ακέραιος και σωστός μουσουλμάνος. Από τότε που έγινα μουσουλμάνος (1992), πάντοτε πίστευα αυτό για τον Δημήτρη Λιθοξόου. 

 

Εν πάση περιπτώσει, το μόνο που ισχύει πραγματικά για την ψευτο-Ελλάδα, τον ανύπαρκτο ‘ελληνισμό’, και τους σημερινούς ψευτο-Έλληνες, και ψευτο-χριστιανούς ορθόδοξους εκείνης της καταραμένης χώρας είναι κάτι που έχει ειπωθεί από πολύ παλιά:

 

- Κάποτε κάποιος θα έπρεπε να είχε κάψει εκείνον τον τόπο πριν από πολύ καιρό.

 

Αυτά επί του παρόντος και τα ξαναλέμε!

Ο Θεός μαζί σου!

Σαμσαντίν